حسین محمدی - استاد گروه جغرافیای طبیعی، گرایش اقلیم شناسی، دانشگاه تهران
شیما رستمی جلیلیان - کارشناس ارشد اقلیم‎شناسی، دانشگاه تهران
فرحناز تقوی - استادیار گروه فیزیک فضا، موسسه‎ی ژئوفیزیک، دانشگاه تهران
علی شمسی پور - استادیار گروه جغرافیای طبیعی، گرایش اقلیم شناسی، دانشگاه تهران

کاهش سریع سوخت های سنگواره ای، بحث گرمایش جهانی و اثر پدیده‎ی گلخانه ای، آلودگی‎های محیطی و ریزش باران های اسیدی، لزوم توجه به انرژی های تجدیدپذیر، به‎ویژه انرژی باد را به‎عنوان یک انرژی تمیز، پایان ناپذیر و رایگان، بیش از پیش افزایش داده است. در این پژوهش، ارزیابی پتانسیل انرژی باد در استان کرمانشاه، بر پایه‎ی داده های جهت و سرعت سه‎ساعته‎ی باد ایستگاه های همدید کرمانشاه، اسلام آباد غرب، روانسر، کنگاور و سرپل ذهاب، در طول سال های ۱۹۹۷ تا ۲۰۰۶ انجام شد. برای ترسیم گلباد ایستگاه ها از نرم‎افزار Wrplot و برای برازش داده ها از توزیع احتمال ویبول استفاده شد. در ادامه، چگالی توان باد سالانه در ترازهای ارتفاعی ۱۰، ۲۰ و ۵۰ متر به‎دست آمد که برای برآورد سرعت باد در ارتفاع بالاتر از ۱۰متر، از مدل قانون توان یک‎هفتم استفاده شد. همچنین پراسنج های دیگری همانند سرعت نامی، محتمل ترین سرعت و زمان کاربرد مناسب باد، محاسبه شده و در پایان، مناطق مستعد تولید انرژی باد در استان بر اساس جدول طبقه بندی سایت های بادی آمریکا رتبه بندی و به‎نمایش گذاشته شد. بر پایه‎ی محاسبات انجام شده، پتانسیل انرژی باد تراز ۱۰ متر ایستگاه های روانسر، سرپل ذهاب، کنگاور، اسلام آباد غرب و کرمانشاه به‎ترتیب ۲۵۴، ۲۲۳، ۲۱۴، ۱۴۶ و۸۲ وات بر مترمربع در واحد سطح به‎دست آمد که این مقادیر در ترازهای بالاتر به یک نسبت مساوی، برای همه‎ی ایستگاه ها افزایش می یابد. نتایج پژوهش گویای این است که سه ایستگاه روانسر، سرپل ذهاب و کنگاور، پتانسیل مناسبی برای تولید انرژی باد دارند. منطقه‎ی اسلام آباد غرب در صورت استفاده از توربین های بادی مرتفع، برای بهره برداری از انرژی باد مناسب است و کرمانشاه برای استفاده از انرژی باد، پتانسیل مناسبی ندارد.

استان کرمانشاه, تابع توزیع ویبول, چگالی توان باد, قانون توان