محمدرضا سهیلی - کارشناسی ارشد مهندسی ژئوتکنیک
جهانگیر خزایی - استادیار گروه مهندسی عمران دانشگاه رازی کرمانشاه

امروزهدر کشورهای ما ساختمان های فرسوده و بناهای تاریخی بسیاری وجود دارد که نیاز به پایدارسازی دارند افزایش ظرفیت باربری شالوده های این بناها در اولویت پایدارسازی قرار دارد استفاده از ریزشمع به عنوان یک المان باربر و تقویت کننده مشخصاتخاک می تواند موجب افزایش ظرفیت باربری شالوده می گردد دراین پژوهش ابتدا مروری بر ریزشمع ها تاریخچه ، روشهای اجرا، انجام گرفته و سپس به مطالعه عددی تاثیر افزودن ریزشمع ها برشالوده هایی که قبلا اجرا شده اند و هم اکنون نیاز به پایدارسازی دارند پرداخته می شوند تحلیل های عددی با استفاده از نرم افزار تفاضل محدوده FLAC3D صورتگرفته است محیط خاک بصورت پلاستیک با مدل موهر - کولمب و ریزشمع ها بصورت الاستیک در نظر گرفته شده اند براساس این مطالعه با افزودن ریزشمع ها به شالوده ها ظرفیت باربری آن ها افزایش محسوسی می یابد

ریزشمع، ظرفیت باربری، شالوده های قدیمی، FLAC3D، باراستاتیکی