شیدا پرگر - کارشناسی ارشد معماری اسلامی، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، موسسه آموزش عالی هنر رسام کرج

در عصر حاظر، با ظهور فناوری جدید، شاهد ساخت مساجدی هستیم که کالبدی متفاوت از مساجد قدیم دارند. فضاهای دینی همواره واجد، تجارب معنوی، در قالب کیفیت حس مکان، بوده اند. از آنجا که گرایش به نوآوری در طراحی فضاهای معنوی به خصوص مساجد افزایش داشته است. هدف از این مطالعه بررسی عوامل اجتماعپذیری طراحی مساجد در فضاهای عمومی بر پایه ی نیاز مردم به حس تعلق اجتماعی و تعامل با یکدیگر میباشد. روش این پژوهش به لحاظ راهبردی کیفی و با اتکا به شیوه نگرش سنجی صورت میگیرد. نتایج نشان میدهد هرچه طراحی به سبک معاصر باشد باعث اجتماعپذیری بیشتری در مردم شهر اندیشه میشود.

معماری، مساجد، معاصر، اجتماع پذیری، شهر اندیشه