عوامل موثر در عدم استفاده از معماری ایرانی در نمای ساختمانهای شهری (مطالعه موردی شهر فردوس)
Publish place: 6th International Conference on Interdisciplinary Researches in Civil Engineering, Architecture and Urban Management in 21st Century
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 245
This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ENGGCONF06_092
تاریخ نمایه سازی: 6 آبان 1400
Abstract:
نمای شهر فردوس همانند بسیاری از شهرهای ما دچار آشفتگی و ناهماهنگی است. در این پژوهش سعی شده است ازمعماری ایرانی به عنوان یک معماری موفق و هماهنگ برای حل معضل آشفتگی نماهای شهری استفاده شود. نماهای شهری وسیله ارتباطات اجتماعی در شهر هستند؛ ظاهر بناها به صور گوناگون، استفاده کنندگان از فضاهای شهری را تحت تاثیر قرار می دهد.هنگام تماشای یک ترکیب مناسب ، این احساس در ما به وجود می آید که هر جزء دقیقا سر جای خودش است.فضاهای شهری به عنوان یکی از مهم ترین محصولات طراحی شهری، زمانی به اهداف خود دست خواهند یافت که از سوی کاربران خود پذیرش شده و مورد استقبال قرار گیرند. این امر در گرو ادراک شهروندان از فضا و برقراری تعامل بین ایشان و فضا بر اساس این ادراک است.در گذشته، ساختمان ها علاوه بر اینکه با ویژگی هایی منحصر به فرد، زیبا، شکیل و منطبق بر اصول زیبایی شناسی بصری اجرا می شدند، در نهایت احترام به بناهای پیرامون خود در زمینه جای میگرفتند. امروزه اما منظر بیشتر شهرهای ایران، آشفته و نابسامان است و این موضوع ناشی از عدم هماهنگی و تناسب در ترکیب عناصر بصری بناهایی است که درکنار یکدیگر جای گرفته اند.
Keywords:
Authors
مهدی اخگری
هیات علمی دانشگاه پیام نور ایران - استادیار
سعید ملک نیا
دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه پیام نور