همگرایی معادلات پیشگو در برآورد هزینه انرژی مصرفی با مدل مبنا در آزمون های درمانده ساز نوارگردان

هدف از اجرای پژوهش حاضر، بررسی و مقایسه همگرایی معادلات پیشگو در برآورد هزینه انرژی مصرفی با مدل مبنا در آزمون درمانده ساز نوارگردان بود. روش تحقیق: تعداد ۵۰ نفر از مردان جوان فعال(با میانگین ± انحراف معیار سنی ۰۶۹/۲±۰۴/۲۱ سال، قد ۴۸/۴±۷۸/۱۷۶ سانتی متر، وزن ۸۲۵/۵±۱۱/۷۰ کیلوگرم) به عنوان نمونه انتخاب و آزمون های بیشینه درمانده ساز نوارگردان را اجرا کردند. تجزیه و تحلیل متغیرهای بیوانرژتیک در طول اجرای پروتکل های درمانده ساز با استفاده از دستگاه تجزیه و تحلیل گازهای تنفسی به فاصله زمانی ده ثانیه جمع آوری شد. برای سنجش همگرایی، مقادیر اکسیژن مصرفی برآورد شده با استفاده مدل مبنا (روش تجزیه و تحلیل گازهای تنفسی) ومعادلات پیشگوی ACSM، واندروالت، پاندولف، لیگر و اپستین مورد مقایسه قرارگرفتند. برای ارزیابی همگرایی از مدل گرافیکی بلاند – آلتمن و روش همگرایی همبستگی درونی (ICC) استفاده شد. نتایج: حاکی از آنبودکه معادله یدویدن لیگرهمگرایی بالایی با روش مبنا دارد (لیگر:۹۶/۱± ،۹۵%=CI، ۲/۲۱- تا ۴/میلی لیتر/ کیلوگرم/ دقیقه ۲، ۸۹/۰=ICC)و معادلات راه رفتن و دویدن ACSM همگرایی متوسطی با روش مبنا دارند(راه رفتن: ۹۶/۱± ،۹۵% =CI، ۱/۸- تا ۷/۴میلی لیتر/ کیلوگرم/ دقیقه،  ۴۸۳۷/۰=ICC؛ دویدن:۹۶/۱±، ۹۵% =CI،  ۶/۲۷- تا ۳/۳- میلی لیتر/ کیلوگرم/ دقیقه، ۴۵۳۵/۰=ICC). نتیجه گیری: براساس نتایج می توان گفت که معادله دویدن لیگر در بین معالادت ارائه شدهدر برآورد حجم اکسیژن مصرفی و به طور نسبی معادلات راه رفتن و دویدن ACSMدر مردان جوان ایرانی می تواند به جای روش مبنامورد استفاده قرار گیرد. 

Keywords:

: آزمون بیشینه درمانده ساز , متغیرهای بیوانرژیک , معادلات پیشگو , هزینه انرژی مصرفی