همگرایی معادلات پیشگو در برآورد هزینه انرژی مصرفی با مدل مبنا در آزمون های درمانده ساز نوارگردان

هدف از اجرای پژوهش حاضر، بررسی و مقایسه همگرایی معادلات پیشگو در برآورد هزینه انرژی مصرفی با مدل مبنا در آزمون­ درمانده­ساز نوارگردان بود. روش تحقیق: تعداد ۵۰ نفر از مردان جوان فعال(با میانگین ± انحراف معیار سنی ۰۶۹/۲ ± ۰۴/۲۱ سال، قد ۴۸/۴ ± ۷۸/۱۷۶ سانتی­متر، وزن ۸۲۵/۵ ± ۱۱/۷۰ کیلوگرم) به عنوان نمونه انتخاب و آزمون­­های بیشینه درمانده­ساز نوارگردان را اجرا کردند. تجزیه و تحلیل متغیرهای بیوانرژتیک در طول اجرای پروتکل­های درمانده­ساز با استفاده از دستگاه تجزیه و تحلیل گازهای تنفسی به فاصله زمانی ده ثانیه جمع آوری شد. برای سنجش همگرایی، مقادیر اکسیژن مصرفی برآورد شده با استفاده مدل مبنا (روش تجزیه و تحلیل گازهای تنفسی) و معادلات پیشگوی ACSM، واندروالت، پاندولف، لیگر و اپستین مورد مقایسه قرارگرفتند. برای ارزیابی همگرایی از مدل گرافیکی بلاند – آلتمن و روش همگرایی همبستگی درونی (ICC) استفاده شد. نتایج: حاکی از آن بود که معادله­ی دویدن لیگر همگرایی بالایی با روش مبنا دارد(لیگر:۹۶/۱± ،۹۵% =CI ، ۲/۲۱- تا ۴/ میلی لیتر/ کیلوگرم/ دقیقه ۲، ۸۹/۰=ICC) و معادلات راه رفتن و دویدن ACSM همگرایی متوسطی با روش مبنا دارند(راه رفتن: ۹۶/۱± ،۹۵% =CI ، ۱/۸- تا ۷/۴ میلی لیتر/ کیلوگرم/ دقیقه،  ۴۸۳۷/۰=ICC ؛ دویدن: ۹۶/۱± ،۹۵% =CI ،  ۶/۲۷- تا ۳/۳- میلی لیتر/ کیلوگرم/ دقیقه، ۴۵۳۵/۰=ICC). نتیجه­ گیری: براساس نتایج می­توان گفت که معادله­ی دویدن لیگر در بین معالادت ارائه شده در برآورد حجم اکسیژن مصرفی و به طور نسبی معادلات راه رفتن و دویدن ACSM در مردان جوان ایرانی می­تواند به جای روش مبنا مورد استفاده قرار گیرد.