سیده رضوان عزیزی - دانشجوی کارشناسی معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج، سنندج، ایران.
قادر بایزیدی - عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج،

فضاهای شهری آن دسته از فضاهای باز عمومی هستند که در آنها میان شهروندان تعاملات اجتماعی برقرارمیشود. امروزه کمیت و کیفیت فضاهای شهری به یکی از مهمترین سنجههای توسعهیافتگی و قابلیت زندگی ،[ در شهرها بدل گردیده است. پیادهروی، برترین شکل ایجاد تعامل انسان با محیط شهری و اجتماعی است. حال آنکه حضور خودرو در فضاهای شهری باعث کاهش کیفیت آنها و کمرنگ شدن حضور و تعامل شهروندان شده است. در این مقاله سعی بر آن است تا با ارائه راه حلهایی عملی جهت طراحی و ساخت کیفیِ بخشی از اجزا و عناصر فضاهای جمعی نظیرکف و بدنه معابر همراه با سکانسبندی مسیرها، زمینه و بستر لازم برای حضور و پیادهروی شهروندان در شهر را مهیا نموده و از این طریق شهرها را به مکانهایی زنده و پویا تبدیل کرد.روش تحقیق در این نوشتار، شیوههای استنباطی،تفسیری و تحلیلی می باشد و محققین از طریق مطالعات کتابخانهای و میدانی به گردآوری دادهها پرداخته اند. در این تحقیق، اگر چه موضوع به صورت عام مورد تحلیل قرار گرفته است، اما خیابان فردوسی شهر سنندج به سبب پتانسیل ها و نقش تعیین کننده ای که در مرکز یت تجاری و تعاملات اجتماعی مردم ایفا می کند، به عنوان نمونه موردی، نقد و بررسی شده است

فضاهای شهری، تعاملات اجتماعی، پیادهروی،کف، بدنههای شهری، سکانسبندی