زیبا دارابی - دانشگاه علم و فرهنگ
مجید محمدی - پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله

در آیین­نامه­های طراحی لرزه­ای، بیشینه تغییرمکان نسبی واقعی ناشی از رفتار غیر الاستیک سازه، از حاصل­ضرب تغییرمکان نسبی حاصل از تحلیل الاستیک خطی در ضریب افزایش تغییر مکان(Cd)  برآورد می شود. این ضریب با در نظرگیری تغییر مکان های غیرخطی اعضای سازه به­دست آمده و مقدار آن تابع نوع سیستم سازه­ای می باشد. اثر چشمه اتصال، یکی از عوامل موثر در افزایش تغییر مکان­ جانبی طبقات می باشد ولی این عامل در برآورد مقدار ضریب Cd لحاظ نشده است. هدف اصلی این مطالعه، درنظرگیری اثر چشمه اتصال در این ضریب برای ساختمان­های دارای قاب خمشی فولادی متوسط می باشد. به این منظور، یک ساختمان چهار طبقه، یک بار با مقطع I شکل و یک بار با مقطع قوطی طراحی شده است. قاب­های خمشی مورد نظر تحت تاثیر ۴۶ رکورد با خصوصیات لرزه­ای متفاوت قرار گرفته و از روش دینامیکی غیرخطی برای تحلیل استفاده شده است. نتیجه این مطالعه نشان می­دهد که صرف نظر کردن از اثر چشمه اتصال در سازه با مقطع I شکل و قوطی، باعث می شود جابه جایی طبقات به ترتیب ۲۸ و ۱۶ درصد کمتر از واقع تخمین زده شود. بنابراین بر اساس فرضیات و نتایج حاصل از این تحقیق، باید ضریب Cd موجود در آیین نامه ها را برای قاب­های خمشی متوسط فولادی دارای این­گونه مقاطع به همین میزان افزایش داد.

ضریب افزایش تغییرمکان, چشمه اتصال, تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی, سازه های فولادی