بهنام امینی - استادیار گروه مهندسی عمران ، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ر ه )
مرتضی مجردی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی و برنامه ریزی حمل و نقل، دانشگاه بین ال

یکی از روشهای اعمال محدودیت های ترافیکی، طرح تردد نوبتی خودروها است که در مکان و زمان معینی به موراجرا گذارده می شود و هدف ان از کاهش تراکم ترافیک و آلودگی هوا و سایر عوارض ترافیکی است. در طول چند دهه گذشته تجربیات نسبتا محدودی از اجرای این طرح در سایر کشورهای جهان وجود داشته است که عموما با نتاتیج نه چندان چشمگیر مواجه بوده اند. درکشور ایران پس از چند تجربه کوتاه مدت و ناموفق در اجرای این طرح نهایتا در نیمه آذرماه سال 1385 این طرح به مورد اجرا گذارده شده و تاکنون نزدیک به یکسال از اجرای ان میگذرد . هدف از این مقاله بررسی تجربیات اجرای طرح تردد نوبتی خودروها در سایر کشورها و تجزیه و تحلیل نتایج مربوطه و نهایتا ارزیابی میزان موفقیت آن در شهر تهران بر اساس آمارگیری مقاطع مختلف بوده است. نتایج این بررسی ها نشان داده است که کارایی این طرح در کاهش مسافت پیموده وسایل نقلیه، مصرف سوخت و آلودگی هوا چدان چشمگیر نبوده است. همچنین به علت تغییر الگوی سفرها در نواحی داخل محدوده طرح وضعیت عبور و مرور بهبود یافته در حالیکه درحاشیه و خارج محدوده وضعیت ترافیک نامطلوب شده است.

مدیریت ترافیک ، محدوده ترافیکی ، طرح تردد نوبتی ، آلودگی هوا ، مصرف سوخت