نغمه پاکدل لاهیجی - گروه مهندسی عمران، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
محسن غفوری آشتیانی - پژوهشکده مهندسی سازه، پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله، تهران، ایران

ترکیب لرزه خیزی بالا و آسیب پذیری بالای سازه ها در ایران سبب گشته است که ریسک یا خطرپذیری در ایران در سطح بالایی قرار گیرد. به صورت کلی دو رویکرد اصلی در مدیریت ریسک وجود دارند که عبارتند از توزیع ریسک و کاهش ریسک که تمرکز اصلی این تحقیق بر توزیع ریسک است. جهت برآورد منابع مالی موجود جهت مقابله با خسارات زلزله، ابزارهای توزیع ریسک ،که در اینجا سیستم های بیمه زلزله می باشند، با در نظر گفتن آسیب پذیری اقتصادی موجود مالکین و ریسک منطقه، طراحی شده اند. از سوی دیگر، در هر سیستم بیمه زلزله طراحی شده، قابلیت پرداخت حق بیمه ها از سوی ساکنین در جامعه نیز که در پذیرفته شدن سیستم و پایداری آن ضروری است مورد بررسی قرار گرفته است. رویکرد احتمالاتی مدل سازی ریسک مورد استفاده در اینجا، تفاوت زیادی را بین حق بیمه های موجود در کشور و حق بیمه های بر پایه ریسک محاسبه شده نشان می دهد که نشان دهنده اهمیت فراوان در نظر گرفتن واقعی ریسک زلزله در فرآیندهای تصمیم گیری های مالی قبل و پس از وقوع زلزله است. همچنین نیاز به روش های کاهش ریسک برای ساختمان های بسیار آسیب پذیر و لزوم بهره گیری از پوشش بیمه اتکایی و کمک های دولتی برای مدیریت ریسک رویدادهای فاجعه آمیز نشان داده شده است.

آسیب پذیری سازه ها, توزیع ریسک زلزله, بیمه زلزله بر پایه ریسک و قابلیت پرداخت حق بیمه زلزله