سید سعید داعی الاسلام - دانشجوی مقطع دکتری حقوق بین الملل عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال

پس از تصویب کنوانسیون محو کلیه اشکال تبعیض علیه زنان، این امید وجود داشت که در تمامی زمینه ها، زنان به برابری کامل با مردان دست پیدا کنند. ولی با گذشت بیش از چند دهه از تصویب و لازم الاجرا شدن آن دیده شده است که در بسیاری از زمینه ها همچنان خلا وجود دارد و جامعه بین المللی به تحقق کامل اهداف این کنوانسیون نائل نشده است. موضوع این پژوهش در رابطه با ساختار و قواعد کنوانسیون می باشد و جایگاه آن در حقوق بین الملل را مورد بررسی قرار می دهد. این پژوهش با روشی توصیفی-تحلیلی به بررسی نقاط ضعف و یا کارآمدی این کنوانسیون می پردازد و به این نتیجه می رسد که این کنوانسیون اصول اساسی حاکم بر حقوق بین الملل همچون اصل برابری را در خود دارد و قواعد موجود در آن در صورت تحقق بسیار کارآمد خواهند بود؛ ولی با توجه به حق شرط هایی که توسط کشورهای اسلامی و یا غیر اسلامی به کنوانسیون وارد آمده است، تحقق آنها به نظر نزدیک نمی رسد.

برابری، اعلامیه جهانی حقوق بشر، حق شرط، حق توسعه، رفع تبعیض