فرزانه رضائی - کارشناسی ارشد حقوق خانواده دانشگاه آزاد اسلامی واحد سبزوار؛ ایران
محسن بیجندی

یکی از عناصر اصلی انجام عمل جراحی یا معالجات پزشکی که شکل بنیادین و مهمی به خود گرفته و در واقع به گونه ای با حیات و تغییر در وضعیت موجود بیمار مرتبط است، اخذ رضایت از بیمار است که در زمره یکی از مقولات مهم و به مثابه رویکردی نوین در حقوق پزشکی برشمرده می شود تا جاییکه یکی از شایع ترین مسائل مطرح در حقوق پزشکی تاثیر رضایت و برائت برمسوولیت پزشک است و الزام حقوقی پزشک در اخذ رضایت از بیمار، پیش از انجام معالجات، یکی از بارزترین نشانه های اصل (استقلال و خود مختاری) است . در این مقاله ضمن طرح و بررسی اصل رضایت و ضرورت آگاه سازی بیمار و کفایت رضایت آگاهانه از برائت بر مسئولیت پزشک، به جایگاه رضایت در رفع مسئولیت پزشک پرداخته شده است. لذا برخلاف نظر مشهور فقها که قوانین سابق الصدور مبتنی بر نظر ایشان بوده و مسئولیت محض یا بدون تقصیر پزشک در مواد ۳۱۹ ، ۳۲۰ و ۳۲۱ قانون مجازات اسلامی سابق مشهود بود، لکن در قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ این نقیصه برطرف گردیده و در ماده ۴۹۵ مسئولیت پزشک مقید بر تقصیر گردیده است. روش این پژوهش تحلیلی توصیفی می باشد، و با مراجعه به منابع حقوقی و مقالات ثبت شده با روش عقلانی توصیفی توضیح داده می شود

رضایت آگاهانه، برائت مسئولیت پزشک، تقصیر