CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

آمایش سرزمین و برنامه ریزی آموزشی در توسعه پایدار

عنوان مقاله: آمایش سرزمین و برنامه ریزی آموزشی در توسعه پایدار
شناسه ملی مقاله: GEOB04_051
منتشر شده در چهارمین کنفرانس بین المللی توسعه علوم جغرافیا و گردشگری و توسعه پایدار ایران در سال 1400
مشخصات نویسندگان مقاله:

مسعود دهواری - دانشجوی پیام نورکارشناس ارشد آمایش شهری
مهدی اخگری - استادیار وعضوهئیت علمی دانشگاه پیام نور

خلاصه مقاله:
برنامه ریزی آمایش سرزمین شامل منافع زیادی برای توسعه کشور است و به خوبی می توان ضمن تلاش برای تخفیف ضعفهای برشمرده شده از آن برای تنظیم فعالیتها و جمعیت در سطح کشور و همچنین برقراری پیوند بین برنامه های منطقه ای و برنامه کلان کشور بهره گرفت و توسعه کل کشور را در کنار توسعه مناطق مختلف تحقق بخشید.آمایش سرزمین مفهومی ناشناخته در میان غالب برنامه ریزان، به ویژه برنامه ریزان بخشی است و کمتر در محافل علمی مورد بحث و انتقاد قرار گرفته است بنابراین در این مقاله تلاش شده است ضمن روشن کردن مفهوم آمایش سرزمین افق زمانی و ارتباط آن با دیگر انواع برنامه ها مشخص و نقش کلیدی منطقه در این نوع برنامه ریزی روشن گردد و ضرورت انجام برنامه ریزی آمایش سرزمین و تنگناهای این نوع برنامه ریزی در قسمتهای بعدی بررسی شده و آنگاه اهمیت فعالیت های آموزش عالی در آمایش سرزمین نیزتحلیل گردیده است باید توجه داشت که آمایش سرزمین و آموزش عالی دارای تاثیری دو سویه بر یکدیگرند در عین حال که فعالیتهای آموزش عالی دارای تاثیرات آمایش بر سرزمین است برنامه آمایش سرزمین نیز می تواند به صورت راهنمایی در تنظیم برنامه های آموزش عالی موثر باشد. این تاثیر در بخش انتهایی مقاله تحلیل شده است.

کلمات کلیدی:
آمایش، برنامه ریزی، سرزمین، آموزش عالی

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1299786/