سعید دباغ نیکو خصلت - دانشگاه تبریز،
وحید ساری صراف - دانشگاه تبریز،
مسعود عبدالله پور - دانشگاه تبریز،

مقدمه: خواب یک جنبه مهم زندگی است که بر بیشتر عملکرد های روزانه زندگی تاثیر می گذارد. هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر ۱۲ ساعت بی خوابی (۳۰ ساعت بیداری) بر عوامل آمادگی جسمانی وابسته به تندرستی شامل: قدرت عضلانی، استقامت عضلانی، استقامت قلبی تنفسی، انعطاف پذیری و ترکیب­بدن مردان فعال دانشگاهی بود. روش شناسی: ۳۲ مرد فعال دانشگاهی با دامنه سنی ۲۰ تا ۲۶ سال، قد ۶۴/۱ تا ۹۰/۱ متر، وزن ۵۸ تا ۸۵ کیلوگرم و شاخص توده بدنی ۹/۱۸ تا ۴/۲۷ کیلوگرم بر متر مربع) به طور تصادفی به دو گروه بی خواب (۱۶ نفر) و کنترل (۱۶ نفر) تقسیم شدند. پس از انجام آزمون های آمادگی جسمانی از هر دو گروه در روز اول، آزمودنی ها سه روز استراحت کردند و از ساعت ۶:۰۰ صبح روز چهارم تا ساعت ۱۲:۰۰روز بعد گروه آزمایش دوره ی بی خوابی را سپری کرد. سپس در روز پنجم تمامی آزمون های آمادگی جسمانی دوباره از دو گروه به ­عمل آمد. میانگین و دامنه اختلافات با استفاده از آزمون t مستقل و نرم افزار SPSS۱۷ بررسی شد. یافته ها: ۱۲ ساعت بی خوابی تاثیر معنی داری در کاهش استقامت عضلانی (۰۰۳/۰P<) آزمودنی ها داشت، در حالی که تاثیر معنی داری در قدرت عضلانی، استقامت قلبی تنفسی، انعطاف پذیری و درصد چربی آزمودنی ها نداشت (۰۵/۰P>). بحث و نتیجه گیری: ۱۲ ساعت بی خوابی باعث کاهش اجرای بدنی آنچنانی نمی گردد. بنابراین، ورزشکاران و غیر ورزشکاران بایستی خواب کافی شبانه جهت جلوگیری از افت اجرا در فعالیت هایی که نیازمند استقامت عضلانی هستند را داشته باشند.

بی خوابی-عوامل آمادگی جسمانی-مردان فعال دانشگاهی