علی برزگری - دانشگاه پیام نور
سعید شاکریان - دانشگاه شهید چمران اهواز
ایوب مهدی وند - دانشگاه پیام نور
لیلا ضامنی - دانشگاه آزاد اسلامی

هدف تحقیق: اندازه گیری درصد چربی بدن به طور گسترده ای برای ارزیابی وضعیت رشد، تغذی های و درمان بیماریها به کار برده می شود. لذا هدف این مطالعه، اعتباریابی روش های چین پوستی و مقاومت بیوالکتریکی با روش مرجع هیدروستاتیک در تعیین درصد چربی بدن افراد فعال م یباشد. روش تحقیق: از میان دانشجویان پسر دانشکده تربیت بدنی اهواز، ۴۰ نفر به صورت تصادفی با میانگین وانحراف استاندارد سن (۷۳/۲±۲/۲۲ سال) قد(۰۸/۶±۲۷/۱۷۶ سانتی متر) و وزن (۴۱/۷±۹۲/۶۹ کیلو گرم)انتخاب گردید. در ابتدا اندازه چگالی بدن شرکت کنندگان به روشهای هیدروستاتیک، چین پوستی (معادله هفت موضعی جکسون و پولاک) و تکنیک مقاومت بیوالکتریکی تعیین گردید. سپس اندازه درصد چربی زیر پوستی به وسیله رابطه "سایری و بروزک" برای هر سه روش برآورد گردید. در تجزیه و تحلیل آماری، از روشهای برآورد خطای استاندارد، ضریب همبستگی پیرسون و آزمونt زوجی استفاده گردید۰۵/۰>P نتایج: نتایج این تحقیق نشان داد که معادله ی هفت موضعی جکسون و پولاک نسبت به روش هیدروستاتیک (وزن کشی زیر آب)اختلاف معنی داری داشته است P<۰/۰۰۱.R-۰/۹۵۹.SEE-۰/۷۳ در صورتی که که اعتبار دستگاه مقاومت بیو الکتریکی نسبت به روش معیار مورد تایید قرار گرفت P<۰/۰۸۳.R-۰/۹۴۶.SEE-۱/۷۵ نتیجه گیری: بر اساس یافته های این تحقیق میتوان اظهار داشت زمانیکه نمونهی آماری از نژادها و قومیتهای مختلف باشند، روش مقاومت بیوالکتریکی، روش مناسبی برای اندازه گیری درصد چربی بدن در افراد فعال محسوب می شود و می تواند جایگزین مناسبی برای روش پر هزینه هیدروستاتیک باشد.

اعتبار, روایی, هیدروستاتیک, مقاومت بیوالکتریکی و چین پوستی