تغییرات غلظت ویسفاتین، شاخص مقاومت به انسولین و نیمرخ لیپیدی پس از تمرینات استقامتی شنا در زنان چاق

هدف تحقیق: آثار فعالیت بدنی در تعدیل شرایط التهابی ناشی از چاقی و روند پیری مشخص شده است. مطالعه حاضر تاثیر ۱۰ هفته تمرین استقامتی شنا بر سطح ویسفاتین سرم، شاخص مقاومت به انسولین(HOMA-IR)و نیمرخ لیپیدی خون را در زنان چاق مورد بررسی قرار داده است. روش تحقیق: ۱۶ زن چاق یائسه غیرفعال (شاخص توده بدنی ۱۵/۱±۶۲/۳۰ کیلو گرم بر متر مربع و میانگین سنی ۹/۳±۲۵/۵۴ سال) به طور تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل ئر ۱۰ هفته برنامه تمرینات استقامتی شنا( ۶۰-۵۰%ضربان قلب بیشینه) سه جلسه در هفته شرکت کردند. سطح سرمی ویسفاتین،HOMA-IR نیمرخ لیپیدی و شاخص های آنتروپومتری ک قبل و ۴۸ ساعت بعد از تمرین اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با آزمون تی زوجی و مستقل و آزمون همبستگی پیرسون در سطح معنی داری۰۵/۰>P انجام گرفت.نتایج: اجرای ۱۰ هفته تمرین استقامتی ضمن کاهش معنی دار سطح ویسفاتین (۵/۲۸%،۴۵%-P) و شاخص مقاومت به انسولین ( ۸۵/۳۴%، ۰۵%-P)بهبود نیمرخ لیپیدی و شاخص های آنتروپومتریک را به همراه داشت(۰۵/۰>P) بنابر نتایج آزمون ضریب همبستگی پیرسون، علیرغم وجود رابطه معنی دار بین سطوح ابتدایی ویسفاتین سرم با سطوح ابتدایی تری گلیسرید( ۷۲۰/۰-r،۴۴%-P) و HDL-C و (۷۵۰/۰-r،۳۲%-P) بین تغییرات غلظت ویسفاتین با تغییرات هیچ یک از متغیرهای مورد بررسی رابطه معنی داری مشاهده نشد ) (۰۵/۰

Keywords:

تمرینات استقامتی , ویسفاتین , مقاومت انسولینی , نیمرخ لیپیدی , زنان چاق