هاجر عباس زاده صورتی - دانشگاه آزاد اسلامی
خسرو ابراهیم - دانشگاه شهید بهشتی
حجت الله نیک بخت - دانشگاه آزاد اسلامی

چکیدههدف: هدف تحقیق حاضر، بررسی اثر ۱۶ هفته تمرین هوازی منتخب بر استئوپونتین و استئوکلسین سرمی در زنان میانسال۳۹ سال)، که هیچ گونه /۳۷۵±۳/ غیرفعال بود. روش شناسی: در این مطالعه نیمه تجربی، ۱۶ نفر از زنان میانسال غیر فعال ( ۶۶۷فعالیت بدنی منظمی نداشتند، بطور انتخابی به عنوان آزمودنیهای تحقیق انتخاب و بطور تصادفی به دو گروه تجربی ( ۹ نفر) و کنترل ( ۷نفر) تقسیم شدند. نمونههای خونی ناشتایی قبل و بعد از ۱۶ هفته تمرین هوازی جمعآوری شد. تمرینات منتخب هوازی باهمبسته و یومان t شدت ۶۵ تا ۷۰ % ضربان قلب هدف هر فرد، سه جلسه در هفته و به مدت ۱۶ هفته انجام شد. از آزموناستفاده شد. α ≤۰/ ویتنی برای مقایسه تغییرات درون گروهی و بین گروهی استئوپونتین و استئوکلسین در سطح معنیداری ۰۵نتایج: نتایج بین گروهی تفاوت معنیداری را در تغییرات استئوپونتین و استئوکلسین گروه تمرین نسبت به گروه کنترل نشان داد (بهدر مقایسههای درون گروهی نیز گروه تمرین در هر دو شاخص افزایش معناداری را نشان داد .(p=۰/ و ۰۲۱ p=۰/ ترتیب ۰۲۳اما گروه کنترل تغییرات معناداری نشان نداد. بحث و نتیجه گیری: به نظر میرسد فعالیت هوازی طولانی مدت با .(p<۰/۰۵)شدت متوسط برای تغییر سبک زندگی زنان میانسال با هدف تقویت پروتئینهای موثر بر چگالی استخوان و جلوگیری از پوکی استخوانمفید باشد.

تمرین هوازی طولانی مدت, نشانگرهای غیرکلاژنی متابولیسم استخوان, پوکی استخوان, زنان پیش از یائسگی