تاثیر تمرینات ورزشی همزمان (استقامتی- قدرتی) و بی تمرینی بر غلظت لپتین و انسولین پلاسما در کودکان چاق

هدف: هدف تحقیق حاضر، بررسی اثر تمرینات ورزشی همزمان (استقامتی، قدرتی) و بی تمرینی بر میزان لپتین و انسولین پلاسما در کودکان چاق بود. روش شناسی: ۲۴ نفر از پسران چاق (با شاخص توده بدنی بیشتر از ۲۸ و دامنه سنی ۱۱ تا ۱۳ سال) داوطلبانه به عنوان آزمودنی در این تحقیق شرکت کردند و به طور تصادفی به دو گروه تجربی (۱۲ نفر) و کنترل (۱۲ نفر) تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت ۱۲ هفته و هر هفته ۳ جلسه تمرینات استقامتی و مقاومتی را انجام دادند. شدت، حجم و مدت تمرینات به تدریج و فزاینده افزایش یافت. پس از پایان ۱۲ هفته تمرینات ورزشی از گروه تجربی خواسته شد تا به شیوه زندگی کم تحرک قبلی خود برای ۴ هفته آینده بدون فعالیت ورزشی برگردند (مرحله بی تمرینی). در شرایط مشابه خون گیری و سنجش ترکیب بدن در گروه تجربی در ۳ مرحله(پیش آزمون، پس از برنامه تمرینی و بعد از بی تمرینی) و در گروه کنترل در ۲ مرحله (پیش آزمون و پس از برنامه تمرینی) انجام شد. نتایج: یافته های تحقیق نشان می دهد که ۱۲هفته تمرینات استقامتی و مقاومتی موجب کاهش معنی دار سطوح لپتین و انسولین در گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل شد (۰۵/۰P

Keywords:

تمرینات همزمان , بی تمرینی , لپتین , انسولین , کودکان چاق