تاثیر تمرینات هوازی موزون بر نیم رخ وضعیت خلقی و آلفا آمیلاز بزاقی در دانشجویان غیر ورزشکار

هدف: هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیر تمرینات هوازی موزون بر نیم رخ وضعیت خلقی و آلفا آمیلاز بزاقی در دانشجویان دختر و پسر بود. روش شناسی: ۸۰ دانشجو غیر ورزشکار (۴۰ دختر؛ سن:۲±۲۱، وزن: ۸±۵۸، قد:۵±۱۶۳ و ۴۰ پسر؛ سن:۲±۲۱، وزن:۱۰±۶۸، قد: ۵±۱۷۶)که از لحاظ جسمانی در سلامت کامل به سر برده و سابقه بیماری یا مصرف دارو را نداشتند انتخاب شدند و بر اساس نمرات خلق و خو در پیش آزمون به صورت بلوک بندی تصادفی به دو گروه کنترل (۲۰ دختر و ۲۰ پسر) و تمرینی (۲۰ دختر و ۲۰ پسر) تقسیم شدند. گروه تمرینی به مدت ۱۰ هفته به انجام تمرینات هوازی موزون پرداخت. گروه کنترل در طول پژوهش در هیچ برنامه تمرینی شرکت نکردند. در طی ۱۰ هفته، ۵ مرتبه نمونه گیری بزاق و ۵ مرتبه تکمیل پرسشنامه خلق و خوی برونل (BRUMS) قبل از تمرین انجام گرفت .جهت تجزیه و تحلیل آماری داده ها از تحلیل واریانس با اندازه های تکراری و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد. نتایج: نتایج نشان داد که خلق و خوی هر دو گروه دختر و پسر بعد از ۱۰ هفته تمرین بهبود معنی داری یافت (دختران،۰۰۷/۰p=، ۵۰/۶۲F=، ۱و ۱۹df=؛ پسران،۰۰۸/۰p=، ۵۰/۶۲F=، ۱و۱۹df=). همچنین میزان آلفاآمیلاز بزاقی (دختران، ۰۲۱/۰p=، ۳۷/۶۵F=، ۱و ۱۹df= و پسران، ۰۱۹/۰p=، ۸۹/۶۱F=، ۱و ۱۹df=) متعاقب ۱۰ هفته تمرین هوازی موزون کاهش یافت. بحث و نتیجه گیری: به طور کلی گنجاندن تمرینات هوازی موزون، به دلیل ماهیت خاص و ویژه اش، در برنامه سلامت افراد جامعه توصیه و پیشنهاد می گردد.

Keywords:

خلق و خو , بزاق , سلامت , ایروبیک موزون