تاثیر مکمل دهی حاد ویتامین ث در پاسخ به فاکتور های اکسایشی پس از ورزش زیر بیشینهدر شرایط کمبود اکسیژنی در فشار طبیعی

سابقه و هدف: تمرین فزاینده در شرایط طبیعی از طریق افزایش در تولید رادیکال های آزاد منجر به ایجاد فشارهای اکسایشی می شود. این افزایش اثرات منفی روی تولید انرژی در هنگام تمرین گذاشته و موجب خستگی زودرس می شود. به طور کلی نتایج تاثیر یک جلسه فعالیت متوسط هوازی انجام شده در شرایط کمبود اکسیژنی در فشار طبیعی بر روی تولید رادیکال های آزاد، پراکسیداسیون چربی و قابلیت تام آنتی اکسیدانی(TAC)همچنان متناقض می باشد. در این تحقیق ما به دنبال تاثیر مکمل دهی حاد ویتامین ث در پاسخ به فاکتور های اکسایشی پس از ورزش زیر بیشینه در شرایط هیپوکسی در فشار طبیعی خواهیم بود.مواد و روش ها: برای آزمودن این مسئله ۱۱ مرد ورزشکار (بامیانگین سنی ۱۸/۲±۱۸/۲۲ سال و میانگین شاخص توده بدن ۲۴/۱±۹۹//۲۱ کیلو گرم برمتر مربع) برای فعالیت با شدت ۵۵% VO۲max به مدت ۳۵ دقیقه در شرایط کمبود اکسیژن (ارتفاع ۳۵۰۰ متری((o۲=۵.۱۳-۱۴% استفاده ش د به فعالی ت پرداختند. به آزمودنی ها اسید اسکوربیک خوراکی داده شد ( ۱۰۰۰ میلی گرم / دو ساعت قبل از دوره فعالیت). نمونه گی ری خو نی، قبل از فعا لی ت در حالت ناشتا و بلافاصله بعد از آزمون جمع آوری شد. قابلیت تام آنتی اکسیدانی (TAC)مالون دی آلدیید محصول پراکسیداسیون چربی ها و اسید اوریک با استفاده از روش های تشخیصی HPLC و فتومتریک اندازه گیری شدند. نتایج با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس دو سویه با اندازه گیری های مکرر و از مجموعه نرم افزاری SPSS۱۶ و در صورت معناداری از آزمون تعقیبی کلموگروف-اسمیرنوف استفاده شد.سطح معنی داری(P≤۰/۰۵)منظور گردید. یافته ها: یافته های اصلی نشان می دهند که فعالیت متوسط در وضع یت هایپوکس یا موجب افزایش معنادار در غلظت پلاسمایی تعدیل شده (۳۹/۰±۰۴/۱۱ و ۳۳/۰±۱۹/۱۳) و اسید اوریک ( میزان استراحتی در مقایسه با فعالیت به ترتیب:۴۰/۰±۰۹/۷ و ۱۹/۰±۵۹/۸ (P≤۰/۰۵) شده است. همچنین مکمل دهی ویتامین ث به طور معنادار ی غلظت مالون دی آلدئید(MDA) گروه مکمل نسبت به گروه دارونما کاهش داده است به ترتیب از(۰۷/۰±۳۹/۳ به ۰۹/۰±۰۹/۳)(۰۵/۰≥P) این مشاهدات گویای این مطلب است که یک جلسه فعالیت هوازی با شدت متوسط در شرایط نرماباریک هایپوکسیا موجب افزایش اکسیدان ها در فشارهای اکسایشی می شود و مکمل دهی ویتامین ث عاملی مهارکننده و تاثیرگذار که پیشتر از اکسیداسیون چربی ها (بتا اکسیداسیون) در قابل اکسایش ناشی از کمبود اکسیژن حمایت می کند به طور کلی مکمل دهی حاد ویتامین ث موجب عدم افزایش در MDA و در نتیجه کاهش پراکسیداسیون چربی (LPO) شده است. بحث: این مشاهدات پیشنهاد می کند، یک جلسه فعا لیت هواز ی با شدت متوسط در شرایط کمبود اکسیژنی طبیعی (نورموباریک هایپوکسیا) نشانه های آنتی اکسیدانی را در شرایط فشاره ای اکسایشی افزایش می دهد و مکمل دهی ویتامین ث یک عامل مهارکننده بود که از عوامل اکسیداسیونی (بتااکسیداسیون) در مقابل پراکسیداسیون چربی ناشی از کبود اکسیژن حمایت می کرد.

Keywords:

ویتامین ث , کمبود اکسیژنی در شرایط طبیعی , فاکتورهای اکسایشی و آنتی اکسیدانتی