گلرخ دانشگر مقدم - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان
نگار میدانچی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری

بطور کلی ساختار شهر متشکل از محلات شهر هریک با یکی دو مرکز محله مرکز شهر و گذرهای اصلی به مثابه عناصر پیونددهنده مرکز محلات با هم و با مرکز شهر بوده است که گاه این نظام از هم گسیخته شده باعث انفصال بافتهای شهری می شود قطع ارتباط فیزیکی موجب بوجود آمدن عواملی می شود که انزوا را به برخی از بافت های شهر تحمیل می کند در نتیجه این انزوا بافت از نظر عملکردی ارتباطی خدماتی و اجتماعی دچار اختلال می شود شماری از بافتهای قدیمی و فرسوده تاریخی که دارای کالبد کهنه و شبکه ارتباطی تنگنا دار هستند به انزوا و درونگرایی رسیده اند این بافت ها فقط به دلایل محدود و مشخصی خط ارتباطی با بقیه شهر دارند که گاه حتی محدود به جنبه های آسیب شناختی و بزهکارانه است. همچنین آسیب های کالبدی و اجتماعی فراوانی در نبود همسازی میان بافت قدیم و جدید شکل می گیرد این مقاله سعی دارد با رویکردی تحلیل ی به بررسی پدیده انزوا در بافت شهر بپردازد و با تحلیل عوامل موثر برانزوا در شهرها با ایجاد چارچوب نظری به بررسی تپه مصلا به عنوان نمونه موردی به تبیین نتایج برآید درن مونه موردی این مقاله عوامل تاثیر گذار بر انزوای تپه مصلا به عنوان بخشی از مرکز شهر همدان و روند تدریجی فرسودگی آن را از طریق دو مدل تحلیلی مورد بررسی قرار داده می شود

انزوا، فرسودگی، بافت شهری، مرکز شهر، تپه مصلا