بررسی تحلیلی تاثیر مدیریت شهری و مشارکت محله ها بر سیما و منظرشهری

معمولاً طراحی معماری در یک محل بدون توجه به ارزش های کالبدی حوزه فضای قابل تعریف صورت می گیرد.نادیده گرفتن این ارزش های شکلی، هویت فضای شهری را از بین خواهد برد. بدنه خیابان وقتی مفهوم پیدا می کند که میان ارکان و اجزای بناها و به عبارت دقیق تر میان ریتم های عمودی و افقی، پنجره ها، ورودی ها، سطوح عقب نشسته و ... ارتباط وجود داشته باشد. این ارتباط موجب پیوستگی و تداوم در ترکیب و گردش آرام چشم ناظر بر روی بدنه، از ساختمانی به ساختمان دیگر می شود. لذا با توجه به نیاز مبرم محله های مسکونی امروز به هویت بخشی و سازمان دهی نمای آنها و همچنین ایجاد ضوابط یکپارچه مدیریت شهری برای نظارت و کنترل سیمای محله های مسکونی می توان ضوابط را نه به صورت کلی، بلکه به صورت محله ای و منطقه ای وضع نمود. بدین منظور و برای ایجاد رغبت و همکاری ساکنین و کارفرمایان محلی مناطق متفاوت می توان بر اساس بسترهای اقتصادی، فرهنگی و یا اجتماعی آن محله ها قوانین را وضع نمود. در این مقاله سعی بر این است تا چگونگی استفاده از بسترهای متفاوت موجود در سطوح اجتماعی مناطق شهری، به منظور افزایش مشارکت افراد برای ایجاد نماهایی مناسب، مورد بررسی قرار گیرد

Keywords:

مدیریت شهری , نماهای شهری , بسترهای اجتماعی , بستر های اقتصادی , بسترهای فرهنگی , توسعه پایدار