بهرام زرمهری - استادیار گروه طب اورژانس، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
هدی ذبیحی - متخصص زنان و زایمان، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.

مقدمه: آمبولی ریه به عنوان یکی از عوارض غیرمامایی نسبتا شایع در حاملگی بوده و از علل مهم مورتالیتی در بارداری می­باشد. با توجه به برخی تغییرات فیزیولوژیک و هورمونی، ریسک آمبولی ریه در بارداری و دوران پس از زایمان افزایش می­یابد. مطالعه مروری حاضر با هدف بررسی آخرین مقالات مرتبط با روش های تشخیصی و درمان این بیماری انجام شد.روش کار: در این مطالعه مروری پایگاه­های اطلاعاتی google scholar، PubMed، Embase، MedLine، Iranmedex و IranDoc با استفاده از معادل لاتین و Mesh کلمات pulmonary embolism، thromboembolism، pregnancy، anticoagulant، thrombolytic و thrombectomy به صورت نظام مند در بازه زمانی ۱۹۹۰ تا ۲۰۲۱ جستجو گردید.یافته ها: در این مطالعه مروریدر نهایت ۶۲ مقاله مورد بررسی قرار گرفت که تمرکز این مقالات بر پاتوفیزیولوژی، علائم بالینی، روش های تشخیص و درمان آمبولی ریه در بارداری متمرکز بود.نتیجه گیری: تشخیص آمبولی ریه نیازمند شک بالینی بالاست. با توجه به خطرات اشعه یونیزان برای جنین، استفاده صحیح از الگوریتم های تشخیصی می­تواند خطر برخورد اشعه به مادر و جنین را کاهش دهد. درمان اصلی در موارد آمبولی ریه در بارداری، استفاده از داروهای آنتی کواگولان تزریقی همانند آنوکساپارین می­باشد. داروهای آنتی کوآگولان خوراکی در بارداری توصیه نمی شوند. همچنین در موارد آمبولی ریه ماسیو و تهدید کننده حیات می­توان از درمان با داروهای ترومبولیتیک و روش های جراحی برداشت لخته نیز استفاده نمود.

آمبولی ریه, آنتی کوآگولان, حاملگی