علی مشهدی - دانشیار گروه حقوق عمومی و بین الملل دانشکده حقوق دانشگاه قم

چکیدهنظارت قضایی بر صلاحیت­های تشخیصی مقامات اداری از مسائل بسیار مهم کنترل قضایی اعمال دولت است. ماده ۶۴ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب ۱۳۹۲ برای نخستین بار امکان نظارت قضایی دیوان بر صلاحیت تشخیصی را به صراحت تجویز نموده است. مطابق این ماده در مواردی که به موجب قانون تشخیص موضوعاتی از قبیل صلاحیت های علمی، تخصصی، امنیتی و گزینشی به عهده کمیسیون یا هیئت­هایی واگذار شده باشد، شعب دیوان از جهت رعایت ضوابط قانونی و تطبیق موضوع و فرایند بررسی آن بر اساس قانون رسیدگی می­نمایند. در این مقاله ضمن بررسی اهمیت نظارت قضایی بر صلاحیت­های تشخیصی، معیارها و فرایند نظارت دیوان عدالت اداری مورد بررسی قرار گرفته است. فرض اساسی این مقاله بر این مبنا استوار است که امکان استفاده نامناسب و سوءاستفاده از اختیار در صلاحیت­های تشخیصی وجود داشته و اعطای صلاحیت تشخیصی به مقامات اداری هرگز نباید منجر به تصمیمات دلبخواهانه و خودسرانه گردد. دیوان عدالت اداری در چارچوب ماده ۶۴ بر این امر نظارت می نماید.

نظارت قضایی, ماده ۶۴ قانون دیوان عدالت اداری, صلاحیت تشخیصی, سوءاستفاده از صلاحیت تشخیصی, تصمیمات بلهوسانه (بی مبنا)