کیانا محمودیان - دانشجوی کارشناسی مهندسی شیمی نساجی دانشگاه صنعتی امیرکبیر (پلی تکنیک تهران)

زخم، یک اختلال آناتومیکی و عملکردی پوست در پی آسیب است. در پاسخ به آسیب، ترمیم زخم یک فرآیند پیچیده یترمیم یا بازسازی بافت می باشد. از لحاظ تاریخی، گیاهان و ترکیبات گیاهی به طور گسترده ای برای درمان و مدیریت انواعمختلف زخم ها استفاده می شده است. داروهای گیاهی توانایی درمان بیماری هایی مانند زخم، التهابات عفونت های پوستی،گال، جذام و بیماری های وریدی را دارند (Sharma et al,۲۰۲۱). در این مقاله سعی شده، ضمن اشاره به طبقه بندی زخم ها،مکانیسم عمل ترمیم زخم به طور سیستماتیک بیان شود وتاثیر گیاه در بهبود زخم بیان گردد. گیاهان دارویی با بهبود لختهشدن خون، مبارزه با عفونت و تسریع در ترمیم زخم، روند بهبود زخم را سرعت می دهند. می توان گفت گیاهان و عواملشیمیایی حاصل از گیاهان، درمان را بهبود می بخشند و بهبود زخم را مدیریت می کنند. در سال های اخیر، اثر بخشیتعدادی از داروهای گیاهی بر روی زخم های پوستی مانند دارچین، آلوئه ورا، شوید، شنبلیله، بابونه، اکالیپتوس و... تایید شدهاست (Farahpour,۲۰۱۹).

زخم، گیاه دارویی، ترمیم، بازسازی بافت