سهراب عبدی زرین - استادیار گروه علوم تربیتی، دانشگاه قم، قم، ایران
مریم صانعی طاهری - کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی، گروه علوم تربیتی، دانشگاه قم، قم، ایران

خوشنودی زناشویی برآیند عوامل چندگانه فردی، میان فردی و فرهنگی در پیوند زناشویی است. پژوهش حاضر باهدف پیش­بینی خوشنودی زناشویی بر پایه الگوهای ارتباطی، سبک­های دل بستگی و نستوهی روان­شناختی در دانشجویان متاهل دانشگاه کاشان انجام شد. پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود که جامعه آماری شامل دانشجویان متاهل دانشگاه کاشان در سال تحصیلی ۹۷-۱۳۹۶ بود و ۲۱۷ نفر به روش نمونه­گیری تصادفی خوشه­ای انتخاب شدند. برای گردآوری داده­ها از پرسشنامه­های رضایت زناشویی (۱۹۸۹ Enrich ;)، الگوهای ارتباطی کریستنسن و سالاوی (۱۹۸۴  CPQ ;)، سبک­های دلبستگی کولینز و رید (۱۹۹۰) و نستوهی روان­شناختی کوباسا (۱۹۹۷) استفاده شد. یافته­های همبستگی پژوهش نشان داد که خوشنودی زناشویی با الگوی ارتباطی سازنده متقابل(P≤۰۰۱; R=۰/۴۹۱) ، سبک­ دل بستگی وابستگی (P≤۰۰۵; R=۰/۱۵۲)، سبک نزدیک بودن(P≤۰۰۱; R=۰/۲۰۳) ، و نستوهی روان­شناختی (P≤۰۰۱; R=۰/۵۲۰) رابطه مستقیم و معنادار داشت. از طرفی، همبستگی خوشنودی زناشویی با الگوی ارتباطی اجتناب متقابل (P≤۰۰۵; R=-۰/۱۴۷) و سبک دل بستگی اضطرابی (P≤۰۰۱; R=-۰/۴۰۳) معکوس و معنادار بود. برآیندهای رگرسیون چند متغیره نشان داد که الگوهای ارتباطی، سبک­های دل بستگی و نستوهی روان­شناختی توانایی پیش­بینی خوشنودی زناشویی را داشتند. نرخ همبستگی چندگانه میان الگوهای ارتباطی، سبک­های دل بستگی و نستوهی روان­شناختی با خوشنودی زناشویی برابر با ۶۷۶/۰ بود و نرخ تعیین برابر ۴۵۷/۰ به دست آمد. بنابراین، با شناخت و غنی­سازی الگوی ارتباطی سازنده، سبک­های دل بستگی و نستوهی روان­شناختی می­توان خوشنودی زناشویی را در زوجین بهبود بخشید.

الگوهای ارتباطی, خوشنودی زناشویی, سبک های دل بستگی, نستوهی روان شناختی