معصومه ملانوروزی - جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشکده علوم جغرافیایی و برنامه ریزی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
سید اسکندر صیدایی - جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشکده علوم جغرافیایی و برنامه ریزی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
نسیبه حسینی - جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشکده علوم جغرافیایی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران

زنان روستایی به­مثابه نیمی از جمعیت، افزون بر انجام وظایف مادری و همسری، در توسعه پایدار روستایی نقش کلیدی ایفا می­کنند؛ درواقع آنان به­منزله پرورش­دهندگان نسل­های آینده و تاثیری که بر تفکر آنان درزمینه به­کارگیری و استفاده از منابع می­گذارند و همچنین فعالیت­های بی­شماری که بر دوش آن­ها است؛ نقش بسزایی در دستیابی به توسعه پایدار روستایی دارند؛ اما باوجود فعالیت زیاد زنان در جوامع روستایی، نقش آنان در توسعه پایدار روستایی کم اهمیت درنظر گرفته می­شود؛ ازاین رو هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش فعالیت زنان در دستیابی به توسعه پایدار روستایی در دهستان اسحاق­آباد شهرستان نیشابور است. جامعه آماری پژوهش شامل همه زنان بالای ۱۵ سال ساکن روستاهای دهستان اسحاق آباد است که براساس آمار سال ۱۳۹۰ برابر با ۳۹۲۱ نفر هستند. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران برابر با ۳۸۴ نفر تعیین شد. به­ منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمون تی تک نمونه ای، همبستگی پیرسون و تکنیک پرومته استفاده شد. یافته­های پژوهش بیانگر آن است که با توجه به نتایج آزمون تی تک­نمونه­ای، فعالیت زنان در بخش کشاورزی - دامداری و صنعت به­استثناء بخش خدمات، سبب پیش­برد دهستان اسحاق­آباد به­سمت توسعه پایدار شده است؛ همچنین نتایج آزمون همبستگی پیرسون گویای رابطه مستقیم و معنی­دار میان ابعاد توسعه پایدار است. نتایج دیگر پژوهش بیانگر آن است که بیشترین تاثیر اشتغال زنان در دهستان مورد مطالعه ابتدا در بخش اقتصادی بوده؛ سپس سبب ارتقاء شاخص­های اجتماعی و درنهایت شاخص­های فرهنگی شده است. نتایج آزمون پرومته نیز بیانگر آن است که در میان روستاهای دهستان مورد مطالعه، روستای اسحاق آباد بالاترین رتبه و روستای عزیزیه کمترین رتبه را ازنظر ابعاد توسعه پایدار دارند.

فعالیت زنان, توسعه پایدار روستایی, دهستان اسحاق آباد, شهرستان نیشابور