سنجش واکنش مدیران شهری در رویارویی با مخاطره محیطی سیل با تاکید بر تاب آوری (مطالعه موردی: شهر جیرفت)
عنوان مقاله: سنجش واکنش مدیران شهری در رویارویی با مخاطره محیطی سیل با تاکید بر تاب آوری (مطالعه موردی: شهر جیرفت)
شناسه ملی مقاله: JR_GERAZ-9-1_007
منتشر شده در در سال 1398
شناسه ملی مقاله: JR_GERAZ-9-1_007
منتشر شده در در سال 1398
مشخصات نویسندگان مقاله:
حسین غضنفرپور - دانشیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
مرضیه صداقت کیش - دانش آموخته برنامه ریزی آمایش سرزمین، دانشگاه پردیس فارابی تهران، قم، ایران
مجتبی سلیمانی دامنه - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران
یاسر صباحی گراغانی - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
خلاصه مقاله:
حسین غضنفرپور - دانشیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
مرضیه صداقت کیش - دانش آموخته برنامه ریزی آمایش سرزمین، دانشگاه پردیس فارابی تهران، قم، ایران
مجتبی سلیمانی دامنه - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران
یاسر صباحی گراغانی - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
سیل ویرانگر و مخرب است و در حوزههای شهری خسارات زیانباری بههمراه می آورد. تاب آوری دربرابر آسیبپذیری بیشتر بر جنبه های مثبت تاکید دارد و امروزه دولتها می کوشند با ارتقاء تابآوری درمقابل بلایای طبیعی، زندگی را در مناطق دارای خطر بهبود بخشند. هدف پژوهش حاضر سنجش واکنش مدیران شهری جیرفت در رویارویی با مخاطره محیطی سیل با تاکید بر تابآوری است. برای گردآوری اطلاعات از روشهای کتابخانهای (کتابها، مقالات، اسناد، اینترنت و غیره) و میدانی استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش شامل مدیران شهری ساکن در شهر جیرفت است که بیست نفر به طور تصادفی با استفاده از تکنیک دلفی به منزله حجم نمونه انتخاب شدهاند برای تجزیه و تحلیل دادهها، از آزمونهای آماری تی تک نمونهای و رگرسیون گامبهگام و همچنین بهمنظور اولویتبندی و ضریب اهمیت معیارها از تکنیک دیمتل و بهترین و بدترین روش، استفاده شده است. نتایج حاصل از تی تکنمونهای در راستای سنجش واکنش مدیریت شهری جیرفت دربرابر سیلاب نشان میدهد بین حد مبنا (۳) و مقدار محاسبه شده (۱۷/۳) اختلاف معنیداری وجود ندارد. نتایج رگرسیون گامبهگام بیانگر آن است که شاخص نهادی - مدیریتی با مقدار ۳۴۷/۰، بیشترین تاثیر و شاخص کالبدی - محیطی با مقدار ۳۰۲/۰ کمترین تاثیر را بر مدیریت تابآوری شهر جیرفت دربرابر سیلاب دارد. نتایج تکنیک دیمتل نشان می دهد از میان شاخصهای موثر بر تابآوری شهر جیرفت دربرابر سیلاب، شاخص اجتماعی با مقدار ۳۸۵/۴۳ بیشترین تعامل و شاخص نهادی - مدیریتی با مقدار ۳۵۲/۴۳ کمترین تعامل، شاخص اجتماعی با مقدار ۴۷۴/۱ موثرترین عامل و شاخص اقتصادی با مقدار ۰۰۸/۱- تاثیرپذیرترین عامل هستند. نتایج تکنیک بهترین و بدترین روش، نشاندهنده آن است که شاخص اجتماعی با ارزش ۲۵۸/۰ در رتبه اول، شاخص نهادی - مدیریتی با ارزش ۲۵۲/۰ در رتبه دوم، شاخص کالبدی - محیطی با ارزش ۲۴۵/۰ در رتبه سوم و درنهایت شاخص اقتصادی با ارزش ۲۴۴/۰ در رتبه چهارم قرار دارد.
کلمات کلیدی: مدیران شهری, سیلاب, تابآوری, شهر جیرفت
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1301253/