واکنش سرمایه گذاری بخش خصوصی به هزینه استفاده از سرمایه، نااطمینانی و نرخ استفاده از ظرفیت های تولیدی

 سرمایه­گذاری به لحاظ نقشی که در افزایش ظرفیت­های تولیدی جامعه و افزایش سطح تولید، درآمد و اشتغال دارد از اهمیت ویژه­ای در تحلیل­های اقتصادی برخوردار است. به همین جهت همواره اقتصاددانان در تلاش بوده­اند تا متغیرهای تاثیرگذار بر سرمایه­گذاری را شناسایی کنند. نظریه نئوکلاسیک سرمایه­گذاری تاکید ویژه­ای بر نقش هزینه استفاده از سرمایه در تشکیل سرمایه ثابت دارد. این مقاله با بهره­گیری از مبانی نظری نئوکلاسیکی سرمایه­گذاری جرگینسون سعی دارد میزان تاثیرگذاری هزینه استفاده از سرمایه بر سرمایه گذاری بخش خصوصی را در اقتصاد ایران تعیین نماید. از آنجا که نااطمینانی و نرخ استفاده از ظرفیت­های تولیدی عوامل مهم دیگر تاثیرگذار بر سرمایه­گذاری بخش خصوصی هستند، این متغیرها نیز در کنار هزینه استفاده از سرمایه در تابع سرمایه­گذاری بخش خصوصی در نظر گرفته شده است. نتایج تجربی به­دست آمده به روش همجمعی و الگوی خود رگرسیون گسترده وقفه (ARDL) موید نظریه نئوکلاسیکی سرمایه­گذاری جرگینسون برای اقتصاد ایران است و نشان می­دهد که یک درصد افزایش در هزینه استفاده از سرمایه به ۸۶/۰ درصد کاهش در سرمایه­گذاری بخش خصوصی منتج می­شود. در عین حال، یک درصد افزایش در شاخص نااطمینانی فضای کسب و کار سبب می­شود تا سرمایه­گذاری بخش خصوصی ۰۶/۰ درصد کاهش داشته باشد. چنانچه نرخ استفاده از ظرفیت­های تولیدی یک درصد کاهش داشته باشد، سرمایه­گذاری بخش خصوصی با ۴/۳ درصد کاهش مواجه خواهد شد. نتایج حاصل از برآورد الگوی تصحیح خطا(ECM)  نشان می­دهد که سرعت تعدیل به سمت تعادل بلندمدت نسبتا سریع است به گونه­ای که حدود ۸۰ درصد از خطای تعادل بلندمدت در هر دوره تعدیل می­شود.

Keywords:

سرمایه گذاری , هزینه استفاده از سرمایه , نرخ استفاده از ظرفیت های تولیدی , همجمعی , الگوی ARDL , الگوی تصحیح خطا(ECM)