شیما پاشاپور - دانشجوی دکتری، دانشگاه تهران.
علی بزرگی امیری - استادیار، دانشگاه تهران.
سیدفرید قادری - استاد، دانشگاه تهران.

     امروزه تحمل و تاب­ آوری سازمان­ ها در مواجهه با اتفاقات ناخوشایند و مخرب، یکی از معیارهای مهم در ارزیابی آن­ها به ­شمار می ­رود. توانایی یک سازمان برای مقابله با خسارات ناشی از این اتفاقات، «برگشت­ پذیری اقتصادی» نامیده می ­شود. در این پژوهش، عملکرد یک شرکت پتروشیمی در مقابله با بحران­ها ارزیابی است. ابتدا، بر اساس یک مطالعه موردی جامع، یک چارچوب مفهومی برای برگشت پذیری اقتصادی توسعه داده شد؛ سپس یک پرسشنامه ساختاریافته بر اساس عوامل شناسایی­شده در مدل مفهومی تهیه و در میان کارکنان شرکت توزیع شد. یک مدل تحلیل پوششی داده­ های غیرقطعی (DEA) برای تعیین واحدهای کارا در شرکت پتروشیمی به ­کار رفت. در­نهایت یک تحلیل حساسیت برای مشخص ­کردن وزن و درجه اهمیت هر یک از عوامل شناسایی ­شده در ساخت یک سازمان برگشت پذیر انجام شد. در این پژوهش، یک رویکرد یکپارچه کمی و کیفی شامل یک مدل مفهومی برای برگشت پذیری اقتصادی و یک مدل ریاضی DEA در شرایط عدم ­قطعیت در کل زنجیره تامین یک شرکت پتروشیمی ارائه شده است.

برگشت پذیری اقتصادی, تحلیل پوششی داده های غیرقطعی, نظریه عدم قطعیت