داریوش مینایی تهرانی - دکترای بیوشیمی،استادیار دانشکده علوم، دانشگاه شهید بهشتی
علی حرفت منش - کارشناس ارشد بخش میکروبیولوژی آب و پساب، پژوهشکده حفاظت صنعتی و محیط زیست، پژوهشگاه صنعت نفت
فرود آذری دهکردی - دکترای محیط زیست، استادیار دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران

در کشورهای تولید کننده نفت، این ماده به عنوان یکی از مهم ترین آلوده کننده های محیط زیست به شمار می رود رها شدن نفت در آب و خاک می تواند سبب آسیب به موجودات زنده شود. یکی از راه های مناسب جهت کاهش آلودگی نفتی از خاک، زیست درمانی می باشد. برخی از میکروارگانیسم ها قادرند از بعضی ترکیبات موجود در نفت به عنوان ماده غذایی استفاده کرده و آن را تبدیل به مواد ساده تر مثل آب و دی اکسید کربن نمایند. در این تحقیق چگونگی تخریب زیستی نفت خام در خاک با مقیاس نیمه صنعتی مطالعه شد. قطعه زمین هایی به ابعاد ۱x۲ متر و ارتفاع ۷۰ سانتی متر از سیمان تهیه شد خاک آلوده به نفت خام سنگین (w/v) ۲ درصد( MPP۲۰۰۰۰ ) در حدود ۸/۰ متر مکعب به هر خانه اضافه شد و مواد افزودنی از قبیل کود شیمیایی فسفاته و نیتراته،کود حیوانی و تراشه چوب به خانه های نختلف اضافه شد و روند تخریب زیستی نفت در هر خانه در مدت ۱۲ ماه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بیشترین کاهش به میزان ۶۵درصد در زمنی که به آن کود شیمیایی و هم زمان تراشه چوب داده شده بود دیده شد. در زمینی که به آن کود حیوانی اضافه شده بود مقدار کاهش در حدود ۶۰درصد و در زمینی که در آن فقط از کود شیمیایی استفاده شده بود، کاهش نفت در حدود ۵۵ درصد بود در نهایت در زمینی که در آن هیچ گونه از فاکتورهای مواد افزودنی اعمال نشده بود میزان کاهش در حدود ۵۰ درصد بود. به این ترتیب مشاهدات ما نشان داد که استفاده هم زمان از تراشه چوب و کود شیمیایی و یا استفاده از کود حیوانی در خاک می تواند، راندمان تخریب زیستی نفت را بالا بببرد

تخریب زیستی, نفت خام, میکروارگانیسم, مواد افزودنی, خاک