بررسی ساختار جنگل های حرا در حوزه کولقان، تیاب و کلاهی در تنکه هرمز

ساختار جنگل های مانگرو که بر اساس پروفیل عمودی و افقی توده تعیین می شود یکی از مولفه های مدیریتی چه با اهداف بهره برداری و چه با رویکرد حفاظتی محسوب می گردد جنگل های مانگرو در حوزه گولقان تیاب کلاهی با وسعت ۰۳/۱۶۹۸ هکتار یکی از پنج منطقه حفاظت شده مانگرو در استان هرمزگان است که از اجتماعات خالص و ناهمسال درختان حرا پوشیده شده است به منظور تعیین ساختار جنگل های حرا در این محدوده که حدفاصل عرض جغرافیایی پرانده شده است از چهار ترانسکت خطی استفاده شد. در هر ترانسک نیز از قطعات نمونه یک آری به عنوان واحد اندازه گیری به صورت تصادفی-سیستماتیک برای ثبت پارامترهای رویشی درختان و از میکرولات های یک متر مربعی برای تعیین آمارهای نهال، ریشه های هوایی و برگ های ریزش یافته به زمین استفاده شد. به این ترتیب پارمترهای رویشی ۳۴۵ درخت از ۳۹ قطعه نمونه مورد بررسی قرار گرفت. توده مورد بررسی با تراکم ۷۱/۱۰۱۴ اصله در هکتار دارای ارتفاع ۴۱/۱۹۰ سانتی متر با میانگین قطر تنه در محل یقه معادل ۵۱۴/۱۰ سانتی متر است. متوسط ارتفاع و قطر تاج درختان نیز به ترتیب ۷۴/۱۵۱ و ۷۴/۲۳۰ سانی متر اندازه گیری شد. همچنین سطح متوسط تاج درختان معادل ۰۱/۶ متر مربع محاسبه و میانگین تعداد ریشه های هوایی ۵۰/۱۹۷ عدد در متر مربع و ارتفاع متوسط ۲۴/۱۱ سانتی متر تعیین شد. تعداد برگ های ریخته شده بر بستر رویشگاه نیز ۳۴/۱۱۹ عدد ئر متر مربع با متوسط سطح ۹۵/۶ سانتی متر مربع تعیین شد. بررسی های آماری نشان داد که بین ترانسکت های مورد بررسی قطعات نمونه حوزه کولقان در هیچ یک از پارامترهای مورد بررسی با یکدیگر اختلاف معنی داری ندارند و این رویشگاه از نظر ساختار همگن ارزیابی شد. قطعات نمونه دیگر ترانسکت ها در خصوص پارامترهای مورد بررسی با یکدیگر اختلاف معنی داری ندارند و این رویشگاه از نظر ساختار همگن ارزیابی شد. قطعات نمونه دیگر ترانسکت ها در خصوص پارامترهایی مثل ارتفاع درخت، ارتفاع تاج، قطرتاج ، سطح تاج و قطر تنه در محل بقه اختلاف معنی داری در سطح اطمینان ۹۵ درصد پوشش اختلاف نداشته و کل محدوده مورد مطالعه از این نظر همگن است.

Keywords:

درخت حوا , جنگل مانگرو , تیاب , میناب , کولقان کلاهی