بهنام کامکار - گروه زراعت، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
رضا قربانی نصرآبادی - دانشجوی دکترای خاکشناسی، دانشکده علوم خاک، دانشگاه تهران
سید مجید عالیمقام - گروه زراعت، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
طیبه ابراهیمی - گزوه صنایع غذایی، دانشکده صنایع غذایی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان

مدیریت بقایای گیاهی یکی از گزینه های در دسترس برای پایدارسازی سامانه های کشاورزی است . به منظور بررسی تغییرات غلظت نیترات و آمونیوم خاک در اثر کاربرد بقایای پنبه و سویا یک آزمایش انکوباسیونی هوازی با استفاده از لایه ۳۰-۰ سانتی متری خاک سیلتی – رسی – لومی انجام شد . بدین منظور نمونه خاک با بقایای سویا ، پنبه و پنبه + اوره (جهت ممانعت از غیر متحرک شدن نیتروژن) به مقدار لازم جهت تامین ۱۵۰ کیلوگرم نیتروژن کل (کجلدال) مخلوط شد. نمونه ها به مدت ۱۷۵ روز و در شرایط کنترل شده و دمای ۲۵ درجه سانتی گراددر معرض انکوباسیون قرارگرفتند . میزان نیترات و آمونیوم و جمعیت باکتری ها، اکتینومایست ها و قارچ ها در ۷، ۱۴، ۲۸، ۶۷،۱۰۹، و ۱۷۵ روز پس از آغاز آزمایش اندازه گیری شدند. نتایج تحقیق موید پویایی تغییرات جمعیت های میکروبی و برتری غیر معنی دار بقایای پنیه بر بقایای سویا از جنبه نیترات و آمونیوم تجمعی آزاد شده بود. در تمام موارد اضافه کردن کود نیتروژن به بقایای پنبه موجب برتری این تیمار در آزاد سازی نیتروژن و آمونیوم شد. این نتایج بر اساس نسبت C:N سویا و پنبه قابل توجیه نبود ومشخص شد که ظاهرا درصد لیگنین این بقایا در آزاد سازی نیتروژن از باقایا موثرتر بود ، چرا که درصد لیگنین به ۶/۱ -۷/۰ درصد و درصد لیگنین سویا حدود ۱۴ درصد است . دراین تحقیق رابطه آزاد شدن نیترات و آمونیوم با جمعیت های میکروبی در جریان فرایند تجزیه مورد تحلیل قرار گرفته است.

بقایا, سویا, پنبه, تجزیه, نیتروژن, جمعیت میکروبی