بررسی میزان مواد نفتی حل شده در آبخوان زیر پالایشگاه نفت تهران

Publish Year: 1389
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 111

This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_SCJS-8-1_002

تاریخ نمایه سازی: 11 آبان 1400

Abstract:

مشکلات زیست محیطی متعددی در نتیجه توسعه بی رویه شهر تهران ایجاد شده است. از مهم ترین آن ها می توان به وجود تاسیسات نفتی در آبخوان جنوب تهران ، عدم رعایت معیارهای زیست محیطی از سوی شرکت های نفتی مربوطه و وضعیت نامناسب فاضلاب های شهری و صنعتی منطقه نام برد. هدف از این مطالعه بررسی آلودگی نفتی آبخوان زیر پالایشگاه نفت تهران می باشد. منطقه مورد مطالعه با مساحت ۹۰۰ هکتار شامل بخشی از آبخوان اصلی دشت تهران است که در محدوده شهرستان ری واقع می باشد . متوسط درجه حرارت، بارندگی و تبخیر سالانه این منطقه به ترتیب برابر ۱۷c˚ mm ۲۰۰ و mm ۲۵۰۰ می باشند. در این راستا اقدام به نمونه برداری از ۸ منبع آب زیر زمینی و سنجش نمونه ها در اسفند ماه سال ۸۷ (سال پر آبی ) و خرداد ماه سال ۸۷( سال کم آبی ) شده است . داده ها به صورت گراف هایی ارائه شده و با مقادیر استاندارد جهانی مقایسه گردیده است. نتایج حاصل از سنجش های آزمایشگاهی نمونه ها برای پارامترهای Oil & ،COD ،BOD ،TPHs ،Phenol ،Grease هیدروکربن های آروماتیک و آلیفاتیک ، نشان می دهند که مقادیرCOD در فصل پر آبی بین ،(۱۰- ۵۵۰۰۰ mg/L) ، BOD در محدوده ،(۱-۳۰۵۵۵ mg/L)، Phenol بین ،(۰/۰۱- ۰/۰۸ mg/L)، Oil در محدوده (mg/L ۱۳۰-۵) و TPHs در محدوده (mg/L ۵/۲۵-۰۵/۰) هیدروکربن های آلیفاتیک بین ، هیدروکربن های آروماتیک بین(mg/L ۱۳/۲ -۰۳۴/۰) می باشد . نتایج حاکی از این مطلب می باشد که ایستگاه های شماره ۴ (باقر آباد) ۵ (اسماعیل آباد ) و ۳ (عظیم آباد ) دارای آلودگی نفتی بیشتری می باشد. به عبارت دیگر محدوده روستاهای در سون آباد، اسماعیل آباد، عظیم آباد نسبت به روستاهای خیرآباد ، باقر آباد، شهر سنگ و ضلع غربی پالایشگاه آلوده تر می باشد. هم چنین این مقادیر در فصل کم آبی ( که سوخت پالایشگاه گاز طبیعی می با شد) نسبت به فصل پر آبی ( که سوخت پالایشگاه گازوئیل می باشد و سطح آب زیر زمینی بالاتر است) کاهش داشته است . نتایج این تحقیق گویای نمامناسب بودن بخش عمده این منابع برای مصارف شرب و کشاورزی می باشد و پساب خروجی پالایشگاه تهران و کانال هدایت کننده فاضلاب شهر تهران به محدوده مطالعاتی و هم چنین نشت از خطوط انتقال فراورده های پالایشی و مخازن متعلق به شرکت های نفتی مهم ترین منشاء های آلودگی آب های زیر زمینی منطقه می باشند.

Keywords:

هیدروکربن های نفتی , آبخوان , پالایشگاه نفت تهران , هیدروکربن های آلیفاتیک و آروماتیک

Authors

امیر حسام حسنی

گروه مهندسی محیط زیست، دانشکده محیط زیست و انرژی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات

فهیمه قنادی

گروه مهندسی محیط زیست، دانشکده محیط زیست و انرژی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات

اقدس رحیمی

گروه مهندسی محیط زیست، دانشکده محیط زیست و انرژی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات