تنوع زیستی واحدهای زیست محیطی در ارتباط با برخی خصوصیات خاک در اکوسیستم جنگلی ممرز

Publish Year: 1389
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 225

This Paper With 16 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_SCJS-8-1_010

تاریخ نمایه سازی: 11 آبان 1400

Abstract:

امروزه نیاز به مدیریت پایدار منابع ، موجب پیدایش روش های جدیدی برای طبقه بندی منابع تحت مدیریت شده است. اهمیت تنوع زیستی و مدیریت آن و توجه به شیوههای نوین تعیین واحدهای مدیریتی ، ایده اولیه این تحقیق را ایجاد کرد. به منظور مطالعه تنوع زیستی جنگل های پایین بند خانیکان چالوس ، ابتدا واحدهای زیست محیطی با استفاده از روش تجزیه و تحلیل دو طرفه گونه های شاخص تهیه و منطقه به پنج واحد زیست محیطی مختلف تقسیم شد. برای تحلیل پارامترهای تنوع ، غنا و یکنواختی در سطح واحدهای زیست محیطی تعیین شده از شاخص های سیمسون ، مارگالف و هیل ا ستفاده شد. برای مطالعات خصوصیات خاک، در هر واحد زیست محیطی ، چهار پروفیل حفر و ازسه عمق ۱۰-۰ ، ۲۰-۱۰ و ۳۰-۲۰ سانتیمتری نمونه های خاکی برداشته شد. برخی خصوصیات فیزیکوشیمیایی و بیولوژی خاک با استفاده از تحلیل مولفه های اصلی (PCAمورد بررسی قرار گرفت. موقعیت مکانی متغیرهای خاکی بر روی محورها بیانگر آن است که نیتروژن عمق سوم ، ظرفیت تبادلی کاتیوتی عمق اول و سوم ، فسفر قابل جذب عمق های اول ، دوم و سوم در سمت چپ محور اول مستقر می باشند. محل قرار گیری هر یک از شاخص های تنوع زیستی نیز در ه مین ناحیه از محور تحلیل مولفه های اصلی می باشد . بطوری که تنوع گونه ای سیمسون ، غنای گونه ای مارگالف و یکنواختی هیل سمت چپ محور اول را به خود اختصاص داده اند. بنابر این ، هر یک از مشخصه های تنوع زیستی رابطه مستقیمی با مشخصه های خاک در سمت چپ محور اول دارند. فسفر قابل جذب در هر سه عمق به عنوان موثرترین عامل تاثیر گذار برمشخصه های تنوع زیستی عنوان گردید .

Authors

یحیی کوچ

دانشجوی دکترای جنگلداری، دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی، دانشگاه تربیت مدرس، نور

سید محسن حسینی

گروه جنگلداری، دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی، دانشگاه تربیت مدرس نور

حمید جلیلوند

گروه جنگلداری، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

اصغر فلاح

گروه جنگلداری، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری