ارزیابی مدل مدیریت مشارکتی تالابها از نظر جامعه محلی(مطالعه موردی: تالاب انزلی، گیلان)

زیستگاه های تالابی یکی از با اهمیتترین اکوسیستمهای طبیعی کره زمین هستند که از دیرباز نقش به سزایی در توسعه جوامع اطراف خود ایفا کردهاند. با توجه به اهمیت تالابها، کنوانسیون حفاظت از تالابها در ۱۳ بهمن ۱۳۴۹ در شهر رامسر شکل گرفت. از جمله تالاب ه ای ثبتشده در این کنوانسیون، تالاب انزلی است که تالاب آب شیرین محسوب شده و بیش از یک میلیون نفر در محدوده این تالاب کار یا زندگی میکنند. با توجه به نقش مردم در حفاظت از تالابها، تحقیق میزان آگاهی، » حاضر درصدد پاسخ به این سوال اساسی است که شناخت و رفتار افراد ذی نفع، در ارتباط با مد یریت مشارکتی تالاب از نظر روش شناسی، در تحقیق حاضر از روش «؟ انزلی چقدر است پیمایشی استفاده شده و نمونههای مورد بررسی ر ا ذینفع ان تالاب شکل میدهند. دادههای تحقیق با استفاده از آزمونهای آماری مناسب مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و نتایج به دست آمده نشان می دهد که برخلاف انتظار، میزان شناخت جامعه محلی از مدیریت مشارکتی بیشتر از میزان شناخت کارمندان ادارات دولتی است . از دیگر نتایج این تحقیق این است که جامعه محلی به نقش مهمی که میتوانند در حفظ و احیای تالاب داشته باشند آگاه نیستند؛ در حالی که کارمندان ادارات دولتی نقش زیادی برای جامعه محلی متصورند. این یافته ها در شرایط فعلی تالاب که همیاری هر دو گروه مورد نیاز است، بسیار قابل توجه و البته هشداردهنده است.

Keywords:

کنوانسیون رامسر , تالاب انزلی , مدیریت مشارکتی , مدیریت زیستبومی , گیلان