بررسی جنبه‎های تفکیک مواد زاید ارگانیک از مبدا در منطقه ۲۲ تهران (مطالعه موردی شهرک شریف)

زباله شامل مقادیر زیادی مواد لازم است که می‎تواند برای تغذیه گیاهان مورد استفاده قرار گیرد. عدم توجه به این موضوع و امحاء زباله‎های آلی علاوه بر اتلاف انرژی و ایجاد آلودگی‎های شیرابه این مواد ، باعث صرف هزینه در تولید کودهای شیمیایی و آلودگی‎های حاصل می‎شود. لذا لازم است رویکرد تولید کودهای ارگانیک با توجه به پتانسیل‎های موجود مورد توجه قرار گیرد. در این تحقیق قصد دارد سیستم‎های مختلف بازیافت زباله‎های شهری شهرداری منطقه ۲۲ را مورد بررسی کیفی و کمی قرار داده و جنبه‎های مختلف بهره‎وری با عنایت به تولید بیو‎کمپوست تجزیه و تحلیل گردد. لذا با روش نمونه‎برداری تصادفی در پاییز ۱۳۹۱ ،۳۰ منزل مسکونی در شهرک صنعتی شریف طی سه مرحله انتخاب شدند. از شهروندان خواسته شد در کیسه‎های آبی، سبز و مشکی به ترتیب  مواد زاید بازیافتی، ارگانیک و دفنی بریزند. میانگین مواد زاید ارگانیک، بازیافتی و دفنی به ترتیب برابر۵۱/۶۵۶، ۹۲/۱۳۶ و ۷۶/۲۸۸ گرم بود. هم‎چنین با استفاده از آزمون آماری T  در SPSS نسخه ۱۸ نشان داده شد که با افزایش تعداد هر خانوار حجم مواد زاید تولیدی افزایش معنی‎داری نشان می‎دهد. هزینه‎های جمع‎آوری، حمل و نقل و دفن مواد زاید ۱۰۴۸میلیون ریال در ماه محاسبه گردید. با تفکیک مواد زاید ارگانیک از مبدا، بالغ بر۵۹۲ میلیون ریال به ازای هر کیلوگرم زباله در ماه صرفه‎جویی می‎شود. سه سناریو جهت بررسی بهترین روش تولید بیو‎کمپوست تعریف گردید. تحلیل هزینه منفعت سناریوی اول یعنی احداث کارخانه تولید بیوکمپوست با ظرفیت ۲۵۰ تن‎، نشان داد که سالیانه ۱۰میلیارد ریال سود عاید شهرداری خواهد شد. سناریوی دوم یعنی خرید ماشین آلات ساخت کمپوست ۶۶۹۸ میلیون ریال در سال سود در پی خواهد داشت. سناریوی سوم ایجاد توده‎های ویندرو و نتایج حاصل از تحلیل هزینه منفعت نشان می‎دهد مقدار سود سالیانه برابر۲۸۰۶- میلیون ریال خواهد بود. بنابراین نمی‎توان این سناریو را پذیرفت.

Keywords:

منطقه ۲۲ , مواد زاید ارگانیک , تفکیک از مبدا , شهرک شریف , بیو‎کمپوست