روشی سازگار با محیط زیست در تهیه سوپرجاذب زیستی برپایه کربوکسی متیل سلولز

آلوده شدن محیط زیست توسط انواع آلاینده­ها یکی از مهمترین دغدغه­های دانشمندان عرصه محیط­زیست در دهه اخیر است. پلیمرهای آبدوست غیر قابل حل در آب با قابلیت جذب سطحی آلاینده­ها، یکی از مواد نوین در کنترل و حذف آلاینده­ها محسوب می­شوند. در این تحقیق، پودر کربوکسی متیل سلولز (CMC) دارای درصد خلوص ۷/۸۷ درصد و درجه استخلاف ۵/۰ مورد استفاده قرار گرفت. هدف تولید یک سوپرجاذب به روشی سازگار با محیط زیست و بر پایه مواد زیستی بود. ابتدا به منظور نامحلول­سازی پودر CMC، بازه­های گسترده­ای از دما و زمان مورد آزمون قرار گرفتند که از آن میان ترکیب دماهای ۱۶۵، ۱۷۵، ۱۸۰ درجه سانتی­گراد و به ترتیب زمان­های ۹۰، ۶۰ و ۴۵ دقیقه انتخاب شدند. سپس، مقدار مشخصی از هر یک از شرایط اصلاح حرارتی توزین و با آب مخلوط گردید و عامل اتصال دهنده اسید سیتریک با مقادیر ۱/۰، ۳/۰، ۵/۰، ۲، ۵/۳، ۵، ۱۰، ۱۵ و ۲۰ درصد نسبت به وزن پلیمر به نمونه­های اصلاح نشده (شاهد) و اصلاح حرارتی شده اضافه شد. در ادامه نمونه­ها در شرایط مشخص زمان و دما خشک شدند. نمونه­های تولید شده تحت آزمون­های کیسه چای، حساسیت یونی، جذب تحت بار، تغییر شکل و اندازه­گیری زمان تورم قرار گرفته و ارزیابی شدند. نتایج نشان داد که انجام اصلاح حرارتی با موفقیت توانست نیاز به مصرف اتصال دهنده عرضی را مرتفع ساخته بطوریکه حداکثر مقادیر جذب در کلیه آزمون­های مورد بررسی در مقادیر اندک افزودن عامل اتصال دهنده عرضی مشاهده شد.

Keywords:

پودر کربو