الگوی تجارت آب مجازی در فعالیت های اقتصادی استان گیلان: کاربرد جدول داده – ستانده گسترش یافته

یکی از دیدگاه های نوین در مدیریت منابع آب، توجه به اصل مزیت نسبی و تجارت آب مجازی است. در واقع این نگاه وجود دارد که می توان یک تخصص منطقه ای بر اساس منابع آب در نظر گرفت و مناطقی که کم آب هستند واردکننده محصولات آب بر باشند و این محصولات در مناطق پرآب تولید شود و یا اینکه از کشورهای دیگر وارد شود. در این پژوهش این دیدگاه برای ا ستان گیلان مورد بررسی قرار گرفت. در واقع، سوال پژوهش این است که الگوی تجارت آب مجازی در این استان چگونه است؟ برای پاسخ به این سوال، از ابزار جدول داده- ستانده  گسترش یافته ا ستفاده شد. بر این اساس، میزان آب مصرفی مستقیم و کل، به تفکیک ۴۰ ر شته فعالیت اقت صادی در سطح استان مورد برر سی قرار گرفت. نتایج ن شان داد که استان گیلان به ترتیب با خالص صادرات۶۳۶  و ۸۱۱ میلیون متر مکعب آب در سطح کل فعالیت های اقتصادی و بخش کشاورزی، صادرکننده خالص آب مجازی  بوده ا ست. این در حالی است که این استان در بخش صنعت واردکننده خالص آب مجازی بوده است. بر اساس یافتهها و اطلاعات به دست آمده در این پژوهش، این امکان وجود دارد که با تغییر در ترکیب فعالیت های اقتصادی (افزایش سهم رشته فعالیت های دارای ارزش افزوده بالا و کاهش سهم رشته فعالیت های دارای شدت بالای استفاده از آب)، بتوان ارزش افزوده استان گیلان را در سطح فعلی حفظ کرده و در عین حال تراز تجاری آب استان را بهبود داد.

Keywords:

منابع آب , آب مجازی , فعالیتهای اقتصادی , جدول داده-ستانده , استان گیلان , ایران