مهرشاد طولابی نژاد - دانشگاه سیستان و بلوچستان
سیروس قنبری - استادیار گروه جغرافیای انسانی(برنامه ریزی روستایی)،دانشکده جغرافیا وبرنامه ریزی محیطی،دانشگاه سیستان وبلوچستان،زاهدان،ایران.
محسن شایان - دانشجوی دکترای جغرافیا و برنامه ریزی روستایی ،دانشگاه سیستان وبلوچستان

  سرمایه اجتماعی یکی از عوامل مهم در توسعه پایدار روستایی می­باشد. لازمه رسیدن به توسعه پایدار روستایی توجه به سرمایه اجتماعی، رفاه اقتصادی و اجتماعی می­باشد. در این مطالعه نیز با استفاده از روش توصیفی و تحلیلی، به بررسی اثرات سرمایه­های اجتماعی بر رفاه اقتصادی و اجتماعی خانوارهای روستایی در دهستان میانکوه­شرقی پرداخته شد. جامعه آماری شامل خانوارهای روستایی دهستان میانکوه شرقی در شهرستان پلدختر می­باشد (۱۷۰۰N=). ۱۰۳ سرپرست خانوار به روش نمونه­گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب گردید. برای تجزیه و تحلیل داده­ها، از دو روش آمار توصیفی و آمار استنباطی (ضریب موریس، همبستگی پیرسون، رگرسیون چند متغیره و تحلیل مسیر) استفاده شد. نتایج حاصله از تجزیه و تحلیل اطلاعات بدست آمده نشان داد که میزان سرمایه اجتماعی خانوراهای روستایی در منطقه مورد مطالعه در سطح مطلوبی قرار دارد. همچنین بین سرمایه اجتماعی و رفاه خانوارها در منطقه مورد مطالعه رابطه­ی معناداری وجود داشته و از میان مولفه­های سرمایه اجتماعی، مشارکت اجتماعی بیشترین تاثیر و انسجام اجتماعی کمترین تاثیر را بر رفاه خانوارهای روستایی داشته است.

: سرمایه اجتماعی, رفاه اقتصادی و اجتماعی, مدل تحلیل مسیر, دهستان میانکوه شرقی