مریم جواهری محمدی - کارشناس ارشد مشاوره خانواده، دانشگاه علامه طباطبایی
سید محمد کلانتر کوشه - استادیار گروه مشاوره، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبایی
کیومرث فرح بخش - استادیار گروه مشاوره، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبایی

هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه ی رضایت زناشویی در زوجین با همسرگزینی سنتی و غیرسنتی در شهر تهران به روش ترکیبی کمی- کیفی انجام شد. روش: نمونه پژوهش  در بخش کمی شامل۱۵۰ نفر (۸۳ نفر زن و ۶۷ نفر مرد) ساکن شهر تهران بود که به صورت تصادفی انتخاب شدند. افراد گروه نمونه همگی ۲ تا ۷ سال از شروع زندگی مشترکشان می گذشت. از آنها خواسته شد تا پرسشنامه ی رضایت زناشویی اینریچ و پرسشنامه ی سبک های همسرگزینی را پر کنند. در بخش کیفی نیز از ۱۲ نفر مصاحبه صورت گرفت. این تعداد بر حسب اشباع پاسخ ها بدست آمد.  یافته ها: در بخش کمی نتایج این آزمون نشان داد تفاوت معناداری در رضایت زناشویی در بین زوجین با همسرگزینی سنتی و غیرسنتی وجود ندارد. در بخش کیفی در مقایسه ی  رضایت زناشویی نتایج به دست آمده نشان داد افراد با ازدواج  غیرسنتی در وضعیتی پایین تر از افراد با ازدواج  سنتی قرار گرفته اند و افرادی که به طور سنتی ازدواج کرده اند در دلبستگی ایمن، دینداری و نقش پذیری در وضعیتی بهتر از افراد با ازدواج غیر سنتی قرار دارند.  نتیجه گیری: نحوه ی همسرگزینی با رضایت از زندگی زناشویی ارتباط دارد و افراد با انتخاب صحیح در نحوه ی همسرگزینی می توانند گام های موثری در افزایش رضایت زناشویی بردارند. 

همسرگزینی سنتی, همسرگزینی غیرسنتی, رضایت زناشویی, روش ترکیبی