حسین سلطانی رابر - گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه اراک، اراک، ایران
مهدی خدایی مطلق - گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه اراک، اراک، ایران
ایمان حاج خدادادی - گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه اراک، اراک، ایران
محمدحسین مرادی - گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه اراک، اراک، ایران

این آزمایش با هدف بررسی تاثیر افزودن پودر اکلیل کوهی (Rosmarinus officinalis) به همراه روغن کنجد و سویا بر تغییرات ریخت­  شناسی روده، کیفیت گوشت و برخی از شاخص ­های خونی در بلدرچین ژاپنی طراحی شد. این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی  با ۶ تیمار،۴ تکرار و در هر تکرار ۱۵ قطعه بلدرچین گوشتی به اجرا درآمد. تیمارهای آزمایشی شامل: ۱) روغن کنجد + سطح صفر اکلیل کوهی  ۲) روغن کنجد + سطح یک اکلیل کوهی  ۳) روغن کنجد + سطح دو اکلیل کوهی  ۴) روغن سویا + سطح صفر اکلیل کوهی  ۵) روغن سویا + سطح یک اکلیل کوهی  ۶) روغن سویا + سطح دو اکلیل کوهی. در روز ۳۵ انجام آزمایش از هر پن دو عدد بلدرچین (نر و ماده) نزدیک به میانگین وزنی جمعیت انتخاب گردید هر بلدرچین به صورت دستی پوست کنده و تفکیک لاشه و توزین شد. نتایج نشان داد که تفاوت معنی ­داری بین تیمارهای آزمایشی برای وزن سر، وزن ران، وزن پانکراس، وزن قلب، وزن سنگدان و وزن بیضه وجود نداشت. اما اثر روغن کنجد بر صفات مذکور بیش تر از روغن سویا بود (۰/۰۵>P). در فراسنجه های خونی، میزان اوره با افزایش سطح اکلیل کوهی به طور معنی داری کاهش یافت (۰/۰۵>P). تفاوتی بین pH گوشت در بین گروه آزمایشی متفاوت نبود. شاخص تیوباربیتوریک اسید (TBA) در بین تیمارهای آزمایشی (سطوح روغن) اختلاف معنی دار وجود داشت (۰/۰۵>P). در شاخص افت ناشی از پخت اختلاف معنی داری بین تیمارهای آزمایشی نبود. در شاخص افت ناشی خونابه در بین تیمارهای آزمایشی تفاوت معنی داری وجود نداشت. استفاده از پودر اکلیل کوهی به همراه روغن کنجد در جیره، سبب بهبود صفات لاشه شد.

فراسنجه خونی, روغن, تیوباربیتوریک اسید, بلدرچین