احمدرضا حیدرپور - گروه شیلات و محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و علوم زمین، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران
محمدرضا اشرف زاده - گروه شیلات و محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و علوم زمین، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران
رسول زمانی احمدمحمودی - گروه شیلات و محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و علوم زمین، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران

این مطالعه با هدف مدل سازی زیستگاه های مطلوب و ارائه توصیه های حفاظتی برای مار آبی چلیپر (Natrix tessellata) در استان چهارمحال و بختیاری انجام پذیرفت. در این پژوهش، از الگوریتم بی ­نظمی بیشینه به منظور شناسایی زیستگاه های مطلوب این گونه در سراسر استان استفاده شد. معیار AUC برای مدل سازی پراکنش زیستگاه های مطلوب در حدود ۰/۹۰ به دست آمد. بر اساس یافته ها، کم تر از سه درصد استان (حدود ۴۰۰ کیلومترمربع) به عنوان زیستگاه با مطلوبیت زیاد (۰/۶<) برآورد شد. در حالی که به­ نظر می رسد این گونه در مناطق مرکزی استان پراکنش بیش تری دارد، اما زیستگاه های مطلوب آن در تمامی شهرستان های استان قابل مشاهده هستند. هم چنین، حدود ۷/۶۰ درصد (۳۰/۳۳ کیلومترمربع) از زیستگاه های با مطلوبیت زیاد (۰/۶<) این گونه به وسیله شبکه حفاظتی (شامل مناطق حفاظت شده و شکار ممنوع) پوشش داده شده است. متغیرهای فاصله تا رودخانه (۳۸/۸ درصد)، ارتفاع از سطح دریا (۱۷/۱ درصد)، فاصله تا زمین های کشاورزی (۱۴/۲ درصد) و فاصله تا مناطق جنگلی (۸/۹ درصد) بالاترین مشارکت (۷۹ درصد) را در مدل سازی پراکنش زیستگاه های مار چلیپر داشتند. در نهایت، توصیه های حفاظتی به منظور مدیریت و حفاظت بهتر جمعیت های چلیپر پیشنهاد شده است.

مطلوبیت زیستگاه, متغیرهای محیطی, مار آبی چلیپر, شبکه حفاظتی, زاگرس مرکزی