نسرین عزیزی - گروه علوم دریایی، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
سید محمدرضا فاطمی - گروه علوم دریایی، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
علی رضا ساری - گروه علوم جانوری، دانشکده زیست شناسی، پردیس علوم، دانشگاه تهران، تهران، ایران
پروین فرشچی - گروه علوم دریایی، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
رضوان موسوی ندوشن - گروه شیلات، دانشکده علوم و فنون دریا، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

به منظور بررسی تشابه الگوی پراکنش ماکروبنتوزها در منطقه بین جزر و مدی در استان بوشهر، نمونه برداری در دو ایستگاه گلستان و بندر رستمی با بستر قلوه و پاره سنگی انجام گردید. نمونه برداری در سه فصل زمستان (۱۳۹۲)، تابستان و بهار (۱۳۹۳) و به صورت تصادفی، با استفاده از کوادرات ۰/۵ × ۰/۵ متر مربع در زمان حداکثر جزر انجام شد. نمونه ­ها مورد شناسایی مورفولوژیک قرار گرفتند و ۱۴۹۵ عدد در مترمربع ماکروبنتوز شناسایی شد. گونه های دارای ویژگی ­های زیستی، تغذیه ای و یا تولیدمثلی مشابه در یک گروه تاکسونی قرار داده شد و ۱۲ گروه تاکسونی ماکروبنتوز دسته بندی گردید. طبق نتایج به دست­ آمده اختلاف معنی ­داری بین فصول وجود نداشت و بیش ترین تراکم ماکروبنتوزها در زمستان (۶۲۷ عدد در مترمربع) و کم ترین تراکم در بهار (۳۵۷ عدد در مترمربع) بود. تاکسون نرم تنان با ۱۱۱۰ عدد در مترمربع فراوان ترین تاکسون در سه فصل دو ایستگاه بود. الگوی پراکنش نرم تنان از منطقه بالای بین جزر و مدی به سمت منطقه پایین بین جزر و مدی افزایش داشت. پراکنش گروه های تاکسونی دیگر در بخش میانی منطقه بین جزر و مدی تراکم بیش تری را نشان دادند. ایستگاه­ های گلستان و بندر رستمی به لحاظ تراکم و ساختار اجتماعات ماکروبنتیک مشابه بوده که می تواند به دلیل نوع بستر قلوه سنگی و شیب بصری باشد. شاخص تنوع شانون در ایستگاه گلستان ۰/۶ و در بندر رستمی ۰/۷ محاسبه شد.

ماکروبنتوز, بین جزر و مدی, ساحل سنگی, نرم تنان, خلیج فارس, بوشهر