اثر تغییر سطوح گلوکز و فروکتوز در ترکیب رقیق‎ کننده بر پایه تریس بر فراسنجه های حرکتی اسپرم قوچ نگه داری شده در دمای بدن

نگه ­داری منی به ­صورت مایع به ­جای نگه ­داری به­ صورت یخ زده، با توجه به کاهش هزینه های آماده سازی و حمل و نقل مورد استقبال بیش ­تری قرار می‎گیرد. هدف پژوهش حاضر چنین بود که ضمن حفظ اسمولاریته بهینه (۳۳۰ میلی اسمول) در یک رقیق ‎کننده بر پایه تریس-زرده تخم مرغ (EYT)، تاثیر نوع قند (گلوکز و فروکتوز) و تغییر غلظت قند بر نگه ­داری اسپرم قوچ در شرایط انکوباسیون در دمای بدن (۳۷ درجه سانتی ­گراد) مورد بررسی قرار گیرد. رقیق ‎­کننده ­هایی با نسبت های ترکیبی قند به تریس (۳۰ به ۳۰۰ و ۲۱۰ به ۱۰۰ میلی ‎مولاری قند به تریس) با دو قند مختلف (گلوکز و فروکتوز) ساخته شد و با یک رقیق‎کننده استانداری که برای انجماد اسپرم قوچ به­کار میرفت مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان داد که بدون توجه به نوع رقیق ‎کننده، فراسنجه های حرکتی اسپرم به ­طور معنی داری بعد از دو ساعت از انکوباسیون کاهش یافت. اثر متقابل تیمار در زمان معنی دار نبود و درصد جنبایی کل و پیش­رونده نیز به ­طور معنی داری تحت تاثیر تیمارها قرار نگرفت. با این­ حال، برخی از فراسنجه های حرکتی نمونه های منی انکوبه شده ازجمله حرکت خطی اسپرم ها (LIN) و شاخص های سرعت حرکت اسپرمی (VAp و VSL) با افزودن غلظت قند در رقیق کننده ها بهبود یافت. نتیجه گیری می ‎شود که افزایش نسبت قند به تریس در رقیق ‎کننده های EYT ممکن است موجب بهبود شاخص ‎های حرکتی اسپرم ها در دمای بدن شود. مقاومت اسپرم‎ ها در دمای بدن می تواند به ­عنوان شاخصی برای باروری گامت ‎های نر در داخل دستگاه تناسلی ماده در نظر گرفته شود.

Keywords:

منی مایع قوچ , رقیق‎کننده , نسبت قند به تریس , انکوباسیون , مونوساکاریدها