ارزیابی آلودگی فلزات سنگین روی، نیکل، کروم، سرب، کادمیوم، مس و آهن در آب، رسوبات سطحی و جلبک های سواحل شمالی دریای مکران در فصل تابستان ۱۳۹۹

این تحقیق با هدف ارزیابی غلظت فلزات سنگین در آب، رسوبات سطحی و جلبک ­های ۱۲ ایستگاه در سواحل دریای مکران با ۳ تکرار در فصل تابستان ۱۳۹۹ انجام شد. فلزات سنگین به کمک دستگاه جذب اتمی ConterAA۷۰۰ سنجش شدند. میانگین فلزات سنگین روی، نیکل، کروم، سرب، کادمیوم، مس و آهن در آب به ­ترتیب ۰/۱۳۵، ۰/۰۶۱، ۰/۱۱۸، ۰/۰۱۸، ۰/۰۱۸، ۰/۰۳۶ و ۰/۱۲۳ میلی­ گرم در لیتر و در رسوبات ۳۶/۸۹۳، ۲۵/۹۵۲، ۴۳/۸۱۵، ۲۱/۵۸۸، ۰/۱۸۴، ۳۲/۵۲۵ و ۲۴/۰۶۹ میلی ­گرم در کیلوگرم به ­دست آمد. نتایج نشان بین فلزات سنگین روی، نیکل، سرب، کروم، مس، کادمیوم و آهن در آب، رسوبات و جلبک­ ها همبستگی مثبت و معنی ­داری وجود داشت (۰/۰۱>p )، اما در مورد فلز ارتباط بین فلزات روی کادمیوم (۰/۳۶۴=r) و آهن کادمیوم (۰/۲۸۰=r) همبستگی ضعیف بود (۰/۰۱

رسوبات سطحی بالاتر از آب و جلبک­ های مورد مطالعه بود. براساس آنالیز خوشه ­ای فلزات سنگین مورد مطالعه در آب، رسوبات و جلبک­ ها به دو گروه عمده تقسیم ­بندی شدند. گروه اول شامل نیکل، آهن، روی، مس، سرب و کروم هستند و در گروه دوم فلز کادمیوم بود. گروه متفاوت خوشه ­ای نشان ­دهنده تفاوت در رفتار ژئوشیمیایی و منشا مختلف فلزات هستند. بنابراین فلزاتی که در یک گروه هستند دارای منشاء یکسان و طبیعی می ­باشند. ارزیابی ریسک سلامت نشان داد که برخی فلزات سنگین در منطقه مورد مطالعه می ­توانند سبب مشکلات بهداشتی و بیماری ­زایی در انسان شود. فاکتور انتقال فلزات سنگین به­ وسیله آب در جلبک­ ها برای فلز کروم، نیکل، سرب، کادمیوم، مس، روی و آهن بالاتر از ۱ به ­دست آمد، اما فاکتور انتقال فلزات سنگین به­ وسیله رسوبات برای همه فلزات کم ­تر از ۱ بود و در برخی موارد در دامنه ۲/۵-۱ محاسبه شد.

Keywords:

جلبک , دریای مکران , رسوبات , فلزات سنگین