وجیهه نوری - گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
سید علی اکبر هدایتی - گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
سیدحسین حسینی فر - گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
طاهره باقری - مرکز تحقیقات آب های دور، موسسه تحقیقات شیلات ایران، سازمان تحقیقات، ترویج و آموزش کشاورزی، چابهار، ایران
سید رضا خالقی - گروه شیلات، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران

با توجه به کاربرد روز افزون نانوذرات و استفاده از مکمل­ های غذایی در صنعت آبزی پروری، تحقیق حاضر به­ منظور بررسی اثرات بهینه مکمل غذایی در مقابل نانوذرات در آبزی پروی با بررسی پیش تیمار پلی­ فنول بر شاخص ­های ایمنی موکوس پوست ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) در مواجهه با نانو ذرات نقره انجام گرفت.۲۳۰ عدد بچه ­ماهی با میانگین وزن ۰/۴±۱۵/۶ گرم به پنج تیمار بدون تغذیه با مکمل­ غذایی و عدم مواجهه با نانو ذرات نقره (شاهد منفی)، بدون تغذیه با مکمل غذایی و مواجهه با نانو ذرات نقره (شاهد مثبت)، تغذیه شده به ­ترتیب با ۰/۰۵، ۰/۱ و ۰/۲ گرم پودر پلی­ فنول در کیلوگرم غذا به­ مدت ۶۰ روز تغذیه گردیدند، پس از آن طی ۱۴ روز در مواجهه ۵۰% غلظت کشنده نانو ذرات نقره قرار گرفتند. نتایج نشان داد فعالیت آنزیم­ لیزوزیم، میزان پروتئین محلول و ایمونوگلوبولین کل موکوس پوست در تیمارهای تغذیه شده با غلظت­ های مختلف عصاره پلی ­فنولی شاه بلوط طی مواجهه با نانو ذرات نقره افزایش معنی ­دار داشتند (۰/۰۵>p ). در کل نانو ذرات نقره دارای اثرات نامطلوب بر شاخص ­های ایمنی ماهی کپورمعمولی بود. غلظت ۰/۰۵ گرم عصاره پلی ­فنولی شاه بلوط در غلظت ­های مورد استفاده دارای اثراتمطلوب بر شاخص ­های فیزیولوژیکی ماهی کپورمعمولی مواجهه یافته با نانوذرات نقره بود.

نانو ذرات نقره, سیستم ایمنی, موکوس, مکمل غذایی, ماهی کپور معمولی