سینا سعیدی اصل - تهران، بلوار دانشجو، دانشگاه شهید بهشتی، دانشکده حسابداری و مدیریت
آرش ناظم بوشهری - تهران، خیابان حافظ، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، دانشکده مهندسی نساجی
مه لقا صدوقی - تهران، خیابان حافظ، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، دانشکده مهندسی نساجی

در میان روشهای جداسازی آلاینده ها، امروزه روش غشایی به دلیل مزایای بیشمار آن، مورد توجه بسیاری از محققان قرار گرفته است. لذا در این مقلاه به بررسی روش ساخت غشا پلی اترسولفون و آبدوست نمودن آن با استفاده از پلی وینیلیدن پیرولیدن پرداخته شده است. در این تحقیق از چهار نوع حلال متفاوت استفاده شده و پس از انتخاب بهترین حلال، مقدار بهینه ی افزودنی پلی وینیل پیرولیدون مورد بررسی قرار گرفته است. طبق نتایج بدست آمده، حلال دی متیل فرمامید به عنوان بهترین حلال انتخاب شده و افزودن پلی وینیل پیرولیدون با میزان ۱۰ درصد وزنی، بیشترین بازدهی را برای تولید غشا پلی اتر سولفونی دارا میباشند.

پلی اتر سولفون، پلی وینیل پیرولیدون، سدیم دودسیل سولفات، دی متیل فرمامید