بهرنگ عادلی - دانشجوی دکتری، دانشکده مهندسی نساجی، دانشگاه صنعتی امیرکبیر
علی اکبر قره آقاجی - عضو هیئت علمی دانشکده مهندسی نساجی، دانشگاه صنعتی امیرکبیر
علی اصغر اصغریان جدی - عضو هیئت علمی دانشکده مهندسی نساجی، دانشگاه صنعتی امیرکبیر

امروزه استفاده از مواد پیزوالکتریک با قابلیت تبدیل انرژی مکانیکی به انرژی الکتریکی، حوزه ی وسیعی از کاربردهای فنی به ویژه در زمینه ی نانوتکنولوژی را به خود اختصاص داده اند. هدف از این مقاله، بررسی اثر زمان فرآیند الکتروریسی بر یکنواختی ساختاری و قابلیت هدایت الکتریکی نانولایه های تک لایه و چندلایه حاصل از ترکیب پلیمری PVDF/PU است. با فرض ثابت بودن سایر متغیرهای فرآیند، مشاهده گردید که کاهش زمان الکتروریسی و جند مرحله ای شدن فرآیند با هدف دستیابی به لایه ای با ضخامت معادل با تک لایه ی الکتروریسی شده طی مدت زمان طولانی تر، سبب کاهش شکل گیری حفره ها و نقاط ضعیف ساختاری شده است. در واقع، همپوشانی الیاف در نانولایه ی چندلایه سبب یکنواختی ساختاری و بهبود قابلیت هدایت الکتریکی در مقایسه با نانولایه ی پیوسته می شود.

نانوالیاف هیبریدی، الکتروریسی ناپیوسته، پلی وینیلیدین فلوراید، پلی اورتانPVDF/PU