توسعه داربست سه بعدی الکتروریسی شده پلی یورتان برای مهندسی بافت اندامهای لوله ای

طیف وسیعی از بیماریهای خوشخیم و بدخیم روی اندامهای لوله ای تاثیر میگذارند که اغلب خطرناک و مهلک نیز هستند. بازسازی و ترمیم این اندامها بویژه در آسیبهای وسیع چالش اصلی میباشد. بنابراین مهندسی بافت، با ویژگیهای بیومکانیکی، فیزیولوژیکی و آناتومیک مشابه با بافت اصلی، راه حل مناسبی برای ترمیم و جایگزینی بافتهای لوله ای میباشد. در این تحقیق، داربستهای لوله ای پلی یورتان با جمع کننده طراحی شده برای دستگاه الکتروریسی در قطرهای مختلف ساخته شد. مورفولوژی و ساختار الیاف با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) و FTIR بررسی شد. زیستسازگاری و چسبندگی سلوله ای مزانشیمی انسانی بر روی داربستها با استفاده از رنگ آمیزی هماتوکسیلین و ائوزین (H&E) و SEM ارزیابی شد. نتایج این مطالعه نشان داد که داربستهای لوله ای پلی یورتان با قطرهای مختلف از ۴ میلیمتر تا ۲ سانتیمتر کاندیدای بسیار مناسبی برای مهندسی انواع بافتهای لوله ای از رگ تا نای هستند.

Keywords:

داربست سه بعدی , پلی یورتان , الکتروریسی , مهندسی بافت , اندامهای لوله ای .